“ အားလံုးအတြက္ ကုရ္အာန္ ” - ၈

“ အားလံုးအတြက္ ကုရ္အာန္ ” - ၈
***************************
ကုရ္အာန္ အာဂံုေဆာင္ထိန္းသိမ္းမႈ သမိုင္း
======================
တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)နွင့္ သူ၏ရဲေဘာ္ရဲဖက္မ်ား၏အစဥ္အလာအရ ကမၻာတစ္ဝွန္း မုစ္လင္မ္တို႔သည္ ကုရ္အာန္စာပိုဒ္မ်ားကို နည္းမ်ားမဟူ အာဂံုေဆာင္ျခင္း (အလြတ္က်က္ျခင္း) ကို အစဥ္တစိုက္ ျပဳက်င့္လာခဲ့ၾကသည္။ မေရတြက္နိုင္ေလာက္ေသာ မုစ္လင္မ္တို႔သည္ ကုရ္အာန္၏အစိပ္အပိုင္းမ်ားစြာကို နႈတ္ငံုရရိွထားၾကၿပီး အခ်ဳိ႕မွာမူ က်မ္းဂန္တစ္ေစာင္လံုးပင္ အာဂံုေဆာင္ထားနိုင္ၾက၏။ ယင္းသို႔ က်မ္းတစ္ေစာင္လံုး အာဂံုေဆာင္ထားနိုင္သူအား ဟာဖိဇြ္ ဟုလည္းေကာင္း၊ ကာရီ (အမ်ားနာမ္ - ကုရာ့အ္)ဟုလည္းေကာင္း၊ ကုရ္အာန္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားဟုလည္းေကာင္း ဂုဏ္ျပဳေခၚေဝၚၾကေပသည္။
ဟာဖိဇြ္မ်ားက အျခားသူမ်ား ကုရ္အာန္နႈတ္တိုက္က်က္မွတ္ရန္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေရးတာဝန္ကို ယူၾကရ၏။ ဤသင္ေပးသင္ယူအစဥ္အလာ၏ အထက္ကြင္းဆက္မွာ တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)အထိ ေရာက္ရိွ၏။

ေကာင္းကင္တမန္ ဂ်ိဗ္ရီးလ္(အလိုင္)၏ျပသမႈျဖင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္က ကုရ္အာန္ကို အာဂံုေဆာင္ေတာ္မူခဲ့၏။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏သင္ၾကားပို႔ခ်မႈျဖင့္ ေဆြသဟာမ်ားက ကုရ္အာန္ကို အာဂံုေဆာင္ခဲ့ၾက၏။ ထိုေဆြသဟာမ်ား၏ သင္ၾကားျပသမႈျဖင့္ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္သစ္မုစ္လင္မ္္လူငယ္မ်ားမွ အာဂံုေဆာင္ခဲ့ၾကျပန္သည္။ သို႔နွင့္ ဤနႈတ္ေရးအစဥ္အလာမွာ ယေန႔ထက္တိုင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
အၾကင္သူသည္ ဆရာတစ္ဦးဦး၏အေထာက္အကူျဖင့္ အာဂံုေဆာင္နိုင္ၿပီဆိုလွ်င္ ထိုသူ (ဝါ) ထိုသူမထက္ ဝါစဥ္ႀကီးေသာ အာဂံုေဆာင္ထားသူတစ္စုေရွ႕ေမွာက္၌ အစစ္ေဆးခံရ၏။ ဟာဖိဇြ္တစ္ဦးဦးက က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ စာပိုဒ္တစ္ခုခုကိုေရြးခ်ယ္ၿပီး ပထမဆံုးစာေၾကာင္းအား အစေဖာ္ရြတ္ဖတ္ျပသည့္အခါ အစစ္ေဆးခံရသူက ထိုစူရဟ္၏စာပိုဒ္အဆံုးအထိ သို႔မဟုတ္ စစ္ေဆးသည့္အုပ္စုမွ ေက်နပ္သည့္ေနရာအထိ ဆက္လက္ဖတ္ရြတ္ျပရသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ တစ္ပိုဒ္ျပီးတစ္ပိုဒ္ ေကာက္သင္းေကာက္ ေကာက္နႈတ္ဖတ္ရြတ္ေစေလ့ရိွၾက၏။
မုစ္လင္မ္နိုင္ငံအမ်ားစု၌ ယင္းသို႔ စစ္ေဆးစမ္းသပ္မႈကို အပတ္စဥ္ေသာၾကာေန႔တိုင္း နိုင္ငံေတာ္ရုပ္ျမင္သံၾကားမွ ထုတ္လႊင့္ျပသေလ့ရိွ၏။ ဤသည္မွာ မုစ္လင္မ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏က်မ္းဂန္က်မ္းျမတ္အား ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လ်က္ရိွေၾကာင္း ျပဆိုေနေသာ မဟာအံ့ဖြယ္အေထာက္အထားႀကီးပင္ မဟုတ္ပါသေလာ။

ကုရ္အာန္၏ အရဗီစကားကို ထိန္းသိမ္းျခင္း
======================
ဘာသာစကားဟူသည္ ယဥ္ေက်းမႈအုပ္စုအခ်င္းခ်င္း၏ ဆက္သြယ္ေရးနည္းလမ္း ဆိုသည္ထက္
'' လူတို႔၏ေလာကအျမင္ နွင့္ ယဥ္ေက်းမႈနွလံုးသားဝယ္ လဲေလ်ာင္းေနေသာအရာ '' ဟုဆိုက ပိုမွန္ေပလိမ့္မည္။ အရဗီဘာသာစကားသည္ က်မ္းထြက္အဓိပၸာယ္နက္ရိႈင္းမႈတြင္ ကမၻာ့ဘာသာစကားမ်ားအလယ္ ယွဥ္ဖက္မရိွ ထူးျခားလွေၾကာင္း ကုရ္အာန္ပညာရွင္မ်ားက သံုးသပ္တင္ျပထားၾက၏။
Bible (အင္န္ဂ်ီးလ္)က်မ္းဂန္၏ မူလဘာသာစကားျဖစ္ေသာ ဟီးဘရူး နွင့္ အာရမိုက္ မွသည္ ဂရိ၊ လက္တင္ နွင့္ အျခားဘာသာစကားမ်ားအသြင္သို႔ ေျပာင္းလဲအသံုးျပဳလိုက္သည္နွင့္ဆန္႔က်င္စြာ - မုစ္လင္မ္တို႔က ကုရ္အာန္၏မူလဘာသာစကားျဖစ္ေသာ အရဗီအတိုင္းပင္ ထိန္းသိမ္းထားၾကကုန္၏။ ဘာသာျပန္ဆိုျခင္းမွ ထြက္ရိွလာေသာ အနက္အဓိပၸာယ္မွာ မူလက်မ္းထြက္ဆိုလိုခ်က္အေပၚ ၿခံဳငံုမႈအျပည့္အဝ မေပးနိုင္ေၾကာင္း မုစ္လင္မ္တို႔မွ ခံယူထားၾကေပသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ က်မ္းဂန္မ်ား၌ ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္မ်ားကို မူရင္းအရဘီစာသားမ်ားနွင့္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ၿပီး ေဖာ္ျပၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာက်မ္းဂန္မ်ားကို ကုရ္အာန္ ဟူေသာ စာသားသက္သက္ျဖင့္ မေခၚဆိုဘဲ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏အဓိပၸာယ္ျပန္ဆိုမႈက်မ္း / ကုရ္အာန္ဘာသာျပန္က်မ္း ဟုသာ အမည္ေပးထားၾကေလသည္။

ကုရ္အာန္အေျချပဳ အနုုပညာမ်ား
=================
အစၥလာမ့္ယဥ္ေက်းမႈ နွင့္ မုစ္လင္မ့္ရပ္ဝန္းအတြင္း က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ကို ကိရာအသ္ တည္း ဟူေသာ ခန္႔ညားလွပစြာဖတ္ရြတ္သရဇၥ်ာယ္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကုရ္အာန္၏ဘာသာစကားအလွအပကို လက္ေရးပညာျဖင့္လည္းေကာင္း ေဖာ္က်ဴးျခင္းခံရေပသည္။

(က) ဖတ္ရြတ္သရဇၥ်ာယ္ျခင္းအတတ္ပညာ နွင့္ လမ္းညႊန္သေကၤတမ်ား
ကုရ္အာန္ဖတ္ရြတ္သရဇၥ်ာယ္ျခင္း အတတ္ပညာကို အာရဗီစကားျဖင့္ သဂ်္ဝီးဒ္ ဟုေခၚဆိုသည္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္တို႔သည္ ဤအတတ္ပညာကို ကြ်မ္းက်င္သူဆရာမ်ားထံမွ သင္ယူေလ့လာၾကရ၏။ မုစ္လင္မ္တို႔သည္ မိမိတို႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး၌ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို ရြတ္ဖတ္မပ်က္သာ ရိွၾကကုန္၏။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၌ ပင္ကိုယ္သဘာဝကပင္ နေဘကာရန္ နွင့္ စည္းဝါးက်ျခင္း ပါဝင္ေနေသာေၾကာင့္ သံစဥ္လွလွထြက္ေပၚရန္ ထင္သေလာက္ မခဲယဥ္းလွေခ်။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို သန္႔ရွင္းေသာ နွလံုးသား၊ စင္ၾကယ္ေသာအေတြးအျမင္ျဖင့္ ဖတ္ရြတ္လိုက္ပါက လွပသည့္သံစဥ္တစ္ရပ္ အလိုလို ထြက္ရိွလာတတ္ေပသည္။ ထိုဖတ္ရြတ္သံသည္ မုစ္လင္မ္တို႔အဖို႔ သာမန္မွ်သာျဖစ္လင့္ကစား မုစ္လင္မ္မဟုတ္သူမ်ားအဖို႔ကား တစ္သက္တာ ေမ့မရေအာင္ နားစဲြသြားတတ္ေပသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)အား ကုရ္အာန္ကို ေျဖးညွင္းစြာ၊ ရွင္းလင္းပီသေအာင္ သတိထား၍ ဌာန္ကရိုဏ္းက်က် ဖတ္ၾကားသရဇၥ်ာယ္ရန္ သင္ၾကားေပးေတာ္မူခဲ့၏ (၇၃း၄)။ သဂ်္ဝီးဒ္ အတတ္ပညာ၌ ဖတ္ရြတ္မႈနည္းနိသွ် ေလးမ်ဳိးရိွသည္။
(၁) ဟႆြ္ရ္ - ပံုမွန္စကားေျပာသည့္နႈန္းအတိုင္း ဖတ္ၾကားျခင္း
(၂) သရ္သိလ္ - နက္ရိႈင္းေသာခံစားခ်က္ျဖင့္ ေျဖးညွင္းစြာ ဖတ္ၾကားျခင္း
(၃) သဂ်္ဝီးဒ္ သဟ္ကိက္ - ေျဖးညွင္းစြာဖတ္ေသာ္လည္း အာရံုနစ္ေမ်ာမႈ မရိွျခင္း ( သူတစ္ပါးကို သင္ၾကားရာ၌ အသံုးျပဳသည္ )
(၄) သဂ်္ဝီးဒ္ - ေနွးေကြးျခင္း နွင့္ ပံုမွန္အၾကားရိွ ဟန္ခ်က္ျဖင့္ ဖတ္ၾကားျခင္း ( ဆြလာသ္ဝတ္ျပဳမႈတြင္ ဦးေဆာင္သူမွ ဖတ္ၾကားသည့္နည္းစံနစ္ ျဖစ္သည္ )

အဖတ္အရြတ္မွန္ကန္ေစေရး လမ္းညႊန္သေကၤတမ်ား
--------------------------------------------------------
ပံုနိွပ္ကုရ္အာန္တစ္ေစာင္အတြင္း ၾကည့္လိုက္လွ်င္ လမ္းညႊန္သေကၤတအမ်ားအျပားကို ေတြ႕ၾကရေပမည္။ ယင္းသေကၤတတို႔သည္ ကုရ္အာန္ဖတ္ရြတ္မႈ မွန္ကန္ေအာင္ ဂီတသေကၤတမ်ားအလား ထပ္တူထပ္မွ်ပင္ လမ္းညႊန္ေပးေနပါ၏။
ဤသေကၤတမ်ားမွာ စာလံုးေပါင္း၏အသံထြက္ပီသေစရန္ ကူညီေပး၏။ သို႔ျဖင့္ တစိုက္မတ္မတ္ စည္းခ်က္ညီသြားသည့္အျပင္ စကားလံုးေရာေထြးမႈသည္လည္း မရိွေတာ့ေခ်။ တဖန္ ဖတ္ၾကားေနသူမ်ားကို ရွည္လ်ားလွသည့္ စာေၾကာင္းအတြင္း မည္သည့္ေနရာ၌ တုန္႔ဆိုင္းရမည္၊ မည္သည့္ေနရာ၌ အသံျမွင့္ရမည္၊ မည္သည့္ေနရာ၌ အသံနိမ့္ခ်ရမည္ကို ေျပာျပေန၏။ သို႔သာမက နားဆင္သူမ်ားအေပၚ ၾသဇာသက္ေရာက္ေစမည့္ အဆဲြအငင္ အျဖတ္အေတာက္မ်ားကိုလည္း ညႊန္ျပလ်က္ရိွေပသည္။
ေရွးေခတ္ ကုရ္အာန္လက္ေရးမူမ်ားတြင္ လမ္းညႊန္သေကၤတမ်ား မပါရိွခဲ့ေခ်။ အာရပ္မဟုတ္ေသာ မုစ္လင္မ့္ဦးေရႀကီးထြားအားေကာင္းလာရာ၌ တျဖည္းျဖည္း လိုအပ္ခ်က္အသြင္ ျဖစ္လာခဲ့၏။ ထိုအမွတ္သေကၤတမ်ားသည္ အတိတ္နွင့္ပစၥဳပၸန္ရိွ အာရပ္မဟုတ္သည့္ မုစ္လင္မ္အေပါင္းကို တိက်မွန္ကန္စြာဖတ္ရြတ္နိုင္ေအာင္ အေထာက္အကူေပးခဲ့/ေပးဆဲျဖစ္၏။ အာဂံုေဆာင္သူဟာဖိဇြ္မ်ားသည္လည္း ထိုသေကၤတမ်ားကို အလြတ္က်က္မွတ္ထားရသည့္အျပင္ က်မ္းစာပိုဒ္တိုင္းဝယ္ ၄င္းတို႔အား အသံုးခ်နည္းကိုလည္း သိကြ်မ္းထားရေပသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဤအမွတ္သေကၤတမ်ားျဖင့္ ကိုယ္စားျပဳထားေသာ ကုရ္အာန္ဖတ္ၾကားသံမွာ ခံစားခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျဖစ္ေပၚလာေစပါသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏မုကၡပါဌ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ၾကားသရဇၥ်ာယ္မႈသည္ လူသားတို႔၏ နွလံုးသားတြင္းသို႔ စူးနစ္ၾသဇာလႊမ္းေစ၏။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ဖတ္ၾကားမႈနွင့္မွတ္သားမႈ မရိွကုန္ေသာ မုအ္မင္န္တို႔၏နွလံုးသားကို လူသူကင္းမဲ့ေသာအိမ္ရာ ဟူ၍ တမန္ေတာ္ျမတ္ မုဟမၼဒ္ (ဆြ)မွ တင္စားေဖာ္ျပထားေပသည္။
အသန္မာအထြားႀကိဳင္းဆံုးေသာ ကိုယ္ေတာ့္ေနာက္လိုက္မ်ားသည္ပင္လွ်င္ ကုရ္အာန္စာသားမ်ားကို ၾကားနာရသည္၌ ဒူးေထာက္ထိုင္က်သြားရေၾကာင္း ေက်ာ္ျကားလွ၏။ ယင္းသို႔ စူးရွထိေရာက္မႈမ်ဳိးကို မုစ္လင္မ္မ်ားစြာ ေတြ႕ႀကံဳခံစားရေပသည္။ ဖတ္ရြတ္မႈကို နားမဆင္ဘဲလ်က္ ကုရ္အာန္နားလည္မႈရသကို အျပည့္အဝ မရနိုင္ပါ။ အရဗီဘာသာစကား နားမလည္သည့္တိုင္ ယင္းခံစားခ်က္မ်ဳိးျဖစ္ေပၚသြားရသည့္ ကုရ္အာန္နားဆင္သူ မုစ္လင္မ္မ်ားလည္း ရိွၾကေပသည္။

(ခ) လက္ေရးအတတ္ပညာ
အစၥလာမ္မတိုင္မီ အာေရဗ်ရိွလူတို႔သည္ မိမိတို႔၏နတ္ဘုရားရုပ္တုကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးယူျခင္း၊ ပန္းခီ်ေရးဆဲြျခင္းတို႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကကုန္၏။ ၄င္းတို႔နွင့္ဆန့္က်င္လ်က္ ကိုးကြယ္ရာအရွင္သခင္ နွင့္ အရွင္ျမတ္၏ တမန္ေတာ္မ်ားကို မည္သည့္ရူပကာပံုေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖင့္ အလ်ဥ္း မဖန္တီးရန္ မုစ္လင္မ္တို႔အား တားျမစ္ထားေပသည္။ ယင္းသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ သာသနာကို ေစာ္ကားရာေရာက္၍ ျဖစ္သည္။
လက္ေရးအတတ္ပညာသည္ ဗ်ာဒိတ္စကား၏အလွတရားကိုဖြင့္ဆိုရန္ အနုပညာေျမာက္ပံုဟန္တစ္ရပ္အေနျဖင့္ ထြန္းေပၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤလွပသည့္အစဥ္အလာကို မုစ္လင္မ္ကမၻာတစ္ဝွန္းမွ ဗလီဝတ္ေက်ာင္းနံရံ၌လည္းေကာင္း၊ မကၠဟ္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ရိွ ကအ္ဗဟ္ နွင့္ ေဂ်ရုဆလင္ရိွ ေက်ာက္သားေပါင္းမိုးခံုး၌လည္းေကာင္း၊ ကုရ္အာန္၏ စာမ်က္နွာမ်ားေပၚ၌လည္းေကာင္း အထင္အရွားေတြ႕ရေပမည္။ ထို႔နည္းတူ ကုရ္အာန္စာသား၏ လက္ေရးအနုပညာကို မုစ္လင္မ္တို႔၏ ေနအိမ္၊ ဆိုင္ခန္း၊ ေက်ာင္း၊ ေဆးရံု အစရိွသည္တို႔တြင္လည္း ေတြ႕ျမင္နိုင္ပါ၏။
လက္ေရးအတတ္ပညာသည္ အာေရဗ်၌ “စကၡဳမ်ားအတြက္ဂီတသံစဥ္” ဟု ေက်ာ္ၾကားလွေပ၏။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စကားလံုးမ်ားကို ေလးနက္လွပစြာ ပံုေဖာ္ထားေလ့ရိွ၏။ ရံဖန္ရံခါတြင္ ဗလီဝတ္ေက်ာင္း သို႔မဟုတ္ ေဒါင္းကဲ့သို႔ တိရစၧာန္ပံုဟန္မ်ဳိးျဖင့္ စကားလံုးမ်ားကို အႏုပညာေျမာက္ေအာင္ ေပါင္းစပ္ဖန္တီးထားတတ္ေပသည္။

အခန္း (၂ ) ၿပီး၏။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)