ကုလာ့ဟုဆိုရာှယး

https://mail-attachment.googleusercontent.com/attachment/?ui=2&ik=c3c452bee4&view=att&th=149f654dbdca8229&attid=0.1&disp=inline&realattid=f_i31il48x0&safe=1&zw&saduie=AG9B_P87ZZe2LhkpJ10CpbK235qb&sadet=1425923818492&sadat=ANGjdJ8AahfyEinwHmuPfvHSh3zv1yuaSYOXpArwfSJ4nb9rMZ2uwyjULyPqi6A&sads=DpcfKjs6CWIONv-edTAoD_1knCQ

အစၥလာမ့္ေဘာင္အတြင္းမွလူ႕အခြင့္ေရး

https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=c3c452bee4&view=att&th=145d677683712c31&attid=0.1&disp=safe&realattid=f_huwjp6330&zw

မုနာဖစ္က္တို႔၏ အေျခခံ ဥာဥ္ဆိုးမ်ား (၁၀)

HYPOCRITES ACCORDING TO THE QUR'AN
BY : HARUN YAHYA

က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကေျပာေသာ မုနာဖစ္က္မ်ားအေၾကာင္း
****************************************
၂။ မုနာဖစ္က္တို႔၏ အေျခခံ ဥာဥ္ဆိုးမ်ား (၁၀)
========================

ရုပ္၊ နာမ္ ႏွစ္မ်ဳိးလံုး မသန္႔စင္ၾကသူမ်ား
-------------------------------------------
မုနာဖစ္က္အေပါင္းသည္ မသန္႔စင္သူမ်ား/ညစ္ညမ္းသူမ်ားဟု ေဖာ္က်ဴး၍ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္က က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၌ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား သတိေပးေတာ္မူထားပါသည္။ လုပ္ရပ္ေရာ စိတ္ဓာတ္ပါညစ္ညမ္းျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ မုနာဖစ္က္တို႔သည္ မုအ္မင္န္တို႔အၾကား၀ယ္ ေသြးခြဲရန္ႏွင့္ က်ဳိးယုတ္နစ္နာေစရန္ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းကို တည္ေဆာက္ၾက၏ (၀ါ) စခန္းခ်ရာဌာနအျဖစ္ သေဘာထားၾက၏။ မုအ္မင္န္တို႔မွာကား ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကို မိမိကိုယ္ကို သန္႔စင္ရာဌာနအျဖစ္ သေဘာပိုက္ၾကကုန္၏။ ဤကြာျခားခ်က္ႏွစ္ရပ္ကို ကုရ္အာန္ (၉း၁၀၇-၁၀၈)၌
အတိအက်ညႊန္ျပထားေပသည္။ ဟဒီးဆ္ေတာ္တစ္ရပ္တြင္ ဤသို႔လာရိွသည္။

“အစၥလာမ္သည္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္၏။ သို႔ျဖစ္ရာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ၾကကုန္။ အေၾကာင္းေသာ္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မႈ မရိွသူသည္ သုခဘံုသို႔ ၀င္ေရာက္ရမည္ မဟုတ္”
(Ahmad Diya'al-Din al-Kamushkhanawl, Ramuz al-Ahadith,Vol 1, 96/2)

ႏွလံုးပုပ္သိုးၾကကုန္သည့္ မုနာဖစ္က္မ်ားသည္ ညစ္ညမ္းမႈအေပၚ ညစ္ညမ္းမႈဆင့္လ်က္ ေသြဖည္ျငင္းဆန္ ေက်းဇူးကန္းသူ(ကာဖိရ္)မ်ားအျဖစ္ႏွင့္ ေသဆံုးရမည့္အေၾကာင္းကိုလည္း သတိေပးထားၿပီးျဖစ္သည္။ ၾကည့္ - ကုရ္အာန္ (၉း၁၂၅)

ဒြိဟသံသယ၏ သားေကာင္မ်ား
-----------------------------------
မုနာဖစ္က္တစ္ဦး၏ အသိစိတ္၌ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ၊ ပူပန္ေသာကႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပည့္လႊမ္းေန၏။ ေနာင္တမလြန္မဆိုထားႏွင့္၊ ဤေလာကီဘ၀မွာပင္ (လူသူမသိ) ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲေနရၿပီျဖစ္၏။

၎တို႔သည္ ႀကီးစြာေသာ ေၾကာက္ရြံ႕မႈႏွင့္ မလံုၿခံဳမႈမ်ားျဖင့္ ေနထုိင္ရွင္သန္ေနရသည္။
သက္၀င္ယံုၾကည္သူမ်ားကဲ့သို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ စိတ္သက္သာျခင္း၊ မာန္ေလွ်ာ့ျခင္းမ်ဳိးတို႔ကို မည္သည့္အခါမွ် မရရိွ မရယူႏိုင္ၾကေခ်။

မုနာဖစ္က္မ်ားသည္ မုအ္မင္န္မ်ားႏွင့္အတူရိွေနသမွ် မိမိကို္ယ္ကို မလံုၿခံဳဟု ခံစားေနရ၏။ မုအ္မင္န္တို႔မွာ မိမိကိုယ္ကို အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္ထံ နာခံအပ္ႏွင္းထားၾကကုန္၏။ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္သည္ ဒုကၡအေပါင္းကို
ဖယ္ရွားေပးသနားႏိုင္ေတာ္မူေသာအသွ်င္ ဆိုသည့္ အသိတရားျဖင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈအား ရရိွခံစားၾကရသည္။ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္တစ္ပါးတည္းအေပၚ၌သာ ယံုပံုကိုးစားတတ္ၾကသည္။

မုနာဖစ္က္မ်ားမွာကား အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္ထံ မိမိကုိယ္ကို နာခံအပ္ႏွင္းျခင္း မရိွၾကေလသျဖင့္ မလံုၿခံဳမႈကိုသာ ခံစားေနၾကရ၏။ ၎တို႔သည္ မိမိသာလွ်င္ အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း မိမိကိုယ္ကိုရွင္းျပႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း မိမိကိုယ္ကို
ေပ်ာက္ဆံုးေနရသည့္ ေသာကဂယက္၌ ရစ္၀ဲလ်က္ရိွၾကကုန္၏။ ယင္းႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ားက ၎တို႔အား အေရၿခံဳျခင္းတြင္သာ နစ္၀င္သြားေစေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ထံ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရရန္ အေၾကာင္းမရိွ (၀ါ) လံုၿခံဳမႈႏွင့္ စိတ္သက္သာမႈကို မခံစားၾကရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

စိတ္၏ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္မႈ ကင္းမဲ့ေနသည္၌ သတင္းတစ္ရပ္ရပ္ထြက္ေပၚလာတိုင္း မိမိတို႔အား ဆန္႔က်င္မည့္ကိစၥမ်ဳိးဟု ေတြးေနမိတတ္ၾက၏။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏အေရၿခံဳမႈမ်ား တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ပြင့္ထြက္သြားမည့္အေပၚ အလြန္အက်ဴးပင္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက မဆံုးႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လ်က္ရိွ၏။ ၎တို႔၏ စိတ္ေနစိတ္ထား တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို ကုရ္အာန္မွ ဤသို႔ လွစ္ဟျပသထားပါသည္။

၎တို႔သည္ ဟစ္ေအာ္သံ(ၾကားရေလ)တိုင္းကို မိမိတို႔အား ဆန္႔က်င္၍ (ဟစ္ေအာ္သည္)ဟု ေတြးထင္ယိုးမွတ္ေနၾက၏။
(စူရဟ္ အလ္မုနာဖိကူးန္၊ ၆၃း၄)

မုနာဖစက္က္တို႔သည္ အၿမဲမျပတ္ ေသာကေရာက္ေနတတ္သလို မုိက္မဲ့ေသာ အာသာဆႏၵမ်ား၏ လွည့္စားမႈကိုလည္း မတြန္းလွန္ႏိုင္ေၾကာင္း ကုရ္အာန္႔ထုတ္ေဖာ္ခ်က္မွာ ဤသို႔တည္း။

ထိုသူ(မုနာဖစ္က္)တို႔သည္ “ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ (ေလာကီဘ၀၌) အသင္တို႔ႏွင့္အတူပင္ ရိွခဲ့ၾကသည္မဟုတ္ေလာ” ဟု ထိုသူ(မုအ္မင္န္)တို႔အား ဟစ္ေအာ္ေျပာဆိုၾကေပအံ့။ (ထိုအခါ) ထိုသူ(မုအ္မင္န္)မ်ားမွ “ဟုတ္မွန္ေလစြ၊ (ဧကန္ပင္) အတူရိွခဲ့ၾက၏။ သို႔ရာတြင္ အသင္တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို ျဖားေယာင္းေနခဲ့ၾကသည္။ ၎ျပင္ အသင္တို႔သည္ (အစၥလာမ့္အႏွစ္သာရကို လက္ခံရန္) ေနာက္တြန္႔ ဆုတ္ဆို္င္းေနခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ အသင္တို႔သည္ (သာသနာေတာ္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍) ဒြိဟသံသယမ်ားႏွင့္ အခ်ည္းႏွီးေသာအာသာဆႏၵမ်ား၏ လွည့္စားမႈကို ခံခဲ့ၾကသည္။ သို႔ျဖင့္ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္၏အမိန္႔ေတာ္ (တည္းဟူေသာ ေသျခင္းတရား) ဆိုက္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ထိုမွတစ္ပါး အလြန္လွည့္စားတတ္သူ (ယိႈင္သြာန္)က အသင္တို႔အား အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လွည့္စားခဲ့ေပသည္။
(စူရဟ္ အလ္ဟဒီးဒ္၊ ၅၇း၁၄)

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

ေခတ္သစ္ဒီမိုကေရစီဘာသာနွင့္ အိုမြတ္လင္မ္ Dr Hla Hla Win

ဖိုင္တင္ဖို႕အဆင္မေၿပသၿဖင့္ လင့္အားေကာပီလုပ္ၿပီး ေဒါင္းနိုင္ပါတယ္

https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=c3c452bee4&view=att&th=14589aa0bf65b43b&attid=0.1&disp=safe&realattid=f_hub8obbs0&zw

ေနာက္မွ ပါ၀င္လာသည္ ရကအသ္မ်ား ျဖည့္စြက္နည္း

ေနာက္မွ ပါ၀င္လာသည္ ရကအသ္မ်ား ျဖည့္စြက္နည္း
ေမး ။ ။ ေအမာမ္ႏွင့္အတူ (၃) ရကအသ္ ရၿပီး (၁) ရကအသ္ လြတ္သူ၊ (၂) ရကအသ္ လြြတ္ခဲ့သူႏွင့္ (၁) ရကအသ္သာ ရၿပီး (၃) ရကအသ္ လြတ္ခဲ့သူ မတ္စ္ဗူးက္သည္ မိမိလြတ္ခဲ့သည့္ ရကအသ္မ်ားကို မည္သည့္ ပံုစံျဖင့္ ျဖည့္စြက္ရမည္နည္း ?

ေျဖ ။ ။ (၁) ရကအသ္ လြတ္ခဲ့သူသည္ ေအမာမ္ စလာမ္လွည့္ၿပီးေနာက္ ထရပ္၍ ဆနာ၊ စူရာဟ္ ဖာသိဟဟ္ႏွင့္ စူရာဟ္ဖတ္၍ နမားဇ္ကို ျဖည့္စြက္လိုက္ရမည္။

ႏွစ္ရကအသ္ လြတ္ခဲ့သူျ...ဖစ္လွ်င္ ေအမာမ္ စလာမ္လွည့္ၿပီးေနာက္ ထရပ္၍ ဆနာ၊ စူရာဟ္ ဖာသိဟဟ္ႏွင့္ စူရာဟ္တြဲရမည္။ ေနာက္ဆံုး ရကအသ္၌ စူရာဟ္ဖာသိဟဟ္ႏွင့္ စူရာဟ္တြဲ၍ ေနာက္ဆံုး ကအ္ဒဟ္ ထုိင္ရမည္။

အကယ္၍ (၃) ရကအသ္ လြတ္ခဲ့သူ ျဖစ္လွ်င္ ေအမာမ္ စလာမ္လွည့္ၿပီးေနာက္ ထရပ္ၿပီး ဆနာ၊ စူရာဟ္ ဖာသိဟဟ္ႏွင့္ စူရာဟ္တြဲရမည္။ ထိုရကအသ္၌ ကအ္ဒဟ္ ထိုင္ရမည္။ ဒုတိယ ရကအသ္၌ စူရာဟ္ ဖာသိဟဟ္ႏွင့္ စူရာဟ္တြဲရမည္။ တတိယရကအသ္၌ စူရာဖာသိဟဟ္ကိုသာ ဖတ္ရမည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေနာက္ဆံုး ကအ္ဒဟ္ ထိုင္လိုက္ရမည္။

ဖသ္၀ါ လုဒ္ယာန၀ီက်မ္း
ျပဳစုသူ - မြဖ္သီယူစြဖ္ (လုဒ္ယာန၀ီ)
အလ္မီဇာန္ အဖြဲ႕မွ ဘာသာျပန္သည္





မတ္စ္ဗူးက္၏ လြတ္ခဲ့ေသာ ရကအသ္မ်ားသည္ ပထမ ရကအသ္မ်ားလား (သို႔မဟုတ္) ေနာက္ဆံုး ရကအသ္မ်ားလား

ေမး ။ ။ ဂ်မာအသ္ ေနာက္က်သြားေသာ မုက္သဒီသည္ (၁) ရကအသ္ (သို႔မဟုတ္) (၂) ရကအသ္ လြတ္ခဲ့သည္မ်ားကို အစဥ္လိုက္ မည္သုိ႔ ျဖည့္စြက္ရမည္နည္း ? အစ ရကအသ္မ်ားဟု မွတ္ယူရမည္လား? (သို႔မဟုတ္) ေနာက္ဆံုး ရကအသ္မ်ားဟု မွတ္ယူရမည္လား ? ယင္းႏွစ္မ်ိဳးအနက္ စူရာဟ္ဖာသိဟဟ္ ဖတ္ၿပီးေနာက္ အျခားစူရာဟ္ ဖတ္ရျခင္း မဖတ္ျခင္းသာ ကြာျခားခ်က္ ရွိပါသည္...။ ထို အေျခ အေန၌ ဆနာအား နမားဇ္၌ ၀င္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္ ဖတ္ရမည္လား ? (သို႔မဟုတ္) က်န္ရကအသ္မ်ား ျဖည့္စြက္သည့္ အခါတြင္မွ ဖတ္ရမည္လား ?

ေျဖ ။ ။ လြတ္သြား၍ ျဖည့္ရေသာ ရကအသ္မ်ားသည္ ပထမ ရကအသ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ တစ္ရကအသ္ရ၍ ျဖည့္စြက္ရာ၌ ပထမ ရကအသ္တြင္ ဆနာ၊ စူရာဟ္ ဖာသိဟဟ္ႏွင့္ စူရာဟ္ တစ္ပုဒ္လည္း ဖတ္ရသည္။

ဒုတိယ ရကအသ္တြင္ စူရာဟ္ ဖာသိဟဟ္ႏွင့္ အျခား စူရာဟ္၊ တတိယ ရကအသ္တြင္ စူရဟ္ ဖာသိဟဟ္သာ ဖတ္ရသည္။

ေအမာမ္ႏွင့္ တစ္ရကအသ္ ရရွိပါက တစ္ရကအသ္ ထပ္မံျဖည့္စြက္ၿပီး ကအ္ဒဟ္ ထိုင္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ က်န္သည့္ ႏွစ္ရကအသ္ကို ကအ္ဒဟ္ တစ္ခုတြင္ ျဖည့္စြက္လို္က္ရမည္။

ဖသ္၀ါ လုဒ္ယာန၀ီက်မ္း
ျပဳစုသူ - မြဖ္သီယူစြဖ္ (လုဒ္ယာန၀ီ)
အလ္မီဇာန္ အဖြဲ႕မွ ဘာသာျပန္သည္

သုခမိန္ႏွင္ကင္းျမီးေကာက္

သုခမိန္ႏွင္ကင္းျမီးေကာက္

ျမစ္ကမ္းနံေဘးတေနရာ၌ အိုမင္းမစြမ္း သုခမိန္ တစ္ေယာက္ ပတ္၀န္းက်င္၏ အလွအပကိုထိုင္ျပီး ခံစားရင္း ပါစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနေလသည္။ရုတ္တရက္ ကင္းျမီးေကာက္တစ္ေကာင္ ေရထဲက်သြားသည္ကို ၀ိုးတ၀ါးေလး လွမ္းျမင္လိုက္သည္။ ထိုကင္းျမီးေကာက္ ေရထဲ၌ အသက္လုေနသည္ကို ျမင္ေသာ္ သူသည္ ေရထဲမွ ဆယ္တင္ေပးရန္ ဆုံးျဖတ္ျပီး လက္ကိုဆန္.တန္.ကာ လွမ္းကယ္ပါေလေတာ.သည္။ထိုအခါ
ကင္းျမီးေကာက္လည္း သူ႔၏လက္ကို ကိုက္ထည္.လိ...ုက္ေလရာ ထိုသူ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ျပီး လက္ကိုအျမန္ျပန္ရုတ္လိုက္ရပါေတာ.သည္။
တခဏၾကာေသာ္ ထိုသူသည္ ဒုတိယ တစ္ၾကိမ္ ကင္းျမီးေကာက္၏ အသက္ကိုကယ္ရန္ လက္ကိုျပန္ဆန္.လိုက္ ရာ ကင္းျမီးေကာက္လည္း သူ႔၏လက္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ ကိုက္ထည္.လိုက္ျပန္သည္။
ထို.ေနာက္ သူ တတိယ တစ္ၾကိမ္ အသက္ကယ္ရန္ ျပင္ဆင္ေသာ္ ၊အနီးအနား၌ ထိုအျဖစ္အပ်က္ ကို ထိုင္ၾကည္.ေနေသာ
လူတစ္ေယာက္ရွိေလရာ ထိုသူက (အို သုခမိန္ အသင္ သည္ ပထမ အၾကိမ္ ဒုတိယ အၾကိမ္ မွာကတည္း က သင္ခန္းစာ ယူသင္.ပါျပီး ။
ယခု အသင္ တတိယ အၾကိမ္ အသက္ကယ္ရန္ ၾကိဳးစား ၿပန္ၿပီးလား?) သုခမိန္ လည္း ထိုသူ၏ ေငါက္ငမ္းမႈ ကို ဂရုမမူဘဲ ကင္းျမီးေကာက္
အသက္ကို ေရထဲမွ ရေအာင္ဆယ္ယူျပီး ကယ္တင္ေပးလိုက္ေလသည္။
ထို.ေနာက္ သုခမိန္ သည္ ထိုသူရွိရာ သို.ေလ်ာက္သြားျပီး ပခုံးကို သပ္ ကာ ဆိုေလသည္။( အို ခ်စ္သား ကင္းျမီးေကာက္ ၏ ဗီဇ သည္ ကိုက္ခဲ ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္ ၏ ဗီဇသည

ကပ်က္ကေခ်ာ္

ကပ်က္ကေခ်ာ္
စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ တြင္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ဦး ေအးေအးလူလူ စားေသာက္ေနၾကသည္။ ရုတ္တရက္ နံေဘးခုံ မွ မိန္းမပ်ဳိတစ္ဦးထလာျပီး အမ်ဳိးသား၏ ပါးျပင္ ကို မေျပာမဆို နမ္းလို္က္ေတာ႔သည္။ ထို႔ေနာက္ (ေဆာ္ရီး ပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ လာျပီး စိမ္ေခၚေနလို႔ပါ) ဟုဆိုကာ ၀ံ႔၀႔ံၾကြားၾကြားျဖင္႔ သူမခုံရွိရာသို႔ ျပန္သြားလိုက္ေပသည္။ ဇနီးျဖစ္သူ ၀မ္းနည္းသြားျပီး မ်က္ရည္ ယိုစီးလာသည္ ကို ခင္ပြန္းသည္ ျမင္ေလေတာ႔ မိန္းမပ်ဳိရွိရာခုံသို႔ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထသြားေတာ႔သည္။ ၎ေနာက္ ေဖ်ာ္ရည္ခြက္ ကိုေကာက္ကိုင္ျပီး သူမ မ်က္ႏွာအား ပက္ထည္႔လိုက္ေပေတာ႔သည္။ ထို႔ေနာက္ (ေဆာ္ရီး ပါ ။ ငါ႕မိန္းမ ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြက လာျပီးစိမ္ေခၚေနလို႔ပါ) ဟု ဆိုလိုက္ေလသတည္း။
وضع أحد الحكماء ـ أمام تلاميذه ـ ورقاً أبيض، في وسطه نقطة سوداء، ثم قال لهم: ما ترون؟
قالوا: نرى نقطة سوداء.
قال: فهلا رأيتم الورق الأبيض؟!!
ပညာရွိ တစ္ဦးသည္ အမည္းစက္ေလးတစ္စက္ က်ေနေသာ စာရြက္ျဖဴကို ေထာင္ျပျပီး (တပည္႔တို႔ ဘာျမင္ၾကလဲ ဟု ေမးေလသည္။) ထိုအခါ တပည္႔တို႔က (အမည္းစက္ေလးတစ္စက္ ကို ျမင္ရပါသည္) ဟု ေျဖၾကေလေတာ႔ ပညာရွိက (တပည္႔တို႔ စာရြက္ျဖဴကို ေရာ မျမင္ၾကဘူးလား ?)

لا تفعل فى صغرك ما تندم عليه فى كبرك

(စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေနရေသာ လူငယ္အသက္အရြယ္ ၌ မွားမိေသာ အမွား သည္လည္း ၊ မိတ္ေဆြ အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကား ၌ ဂုဏ္သိကၡာျဖင္႔ ေနရအုံးမည္႔ အသက္အရြယ္ကို ေနာင္တျဖင္႔ စြန္းထင္းေစသည္။)
لا تجامل احد على حساب نفسك او اي شي اخر ... اعمل ما تحب فقط

(လူတို႔အထင္ၾကီးလာေစရန္ မေကာင္းေသာ အရာတို႔ ၌ ေျမွာက္ေပးတိုင္း မေျမွာက္မိပါေစနဲ႔)
မွတ္ခ်က္။ ။ သူငယ္ခ်င္းကိုဒိုး၏ေရးသားတင္ျပခ်က္ကိုညီေနာင္မ်ားအားမွ်ေဝျခင္းသာ (ကိုေနစိုး)

၉၉ျပား

၉၉ျပား

တိုင္းျပည္တစ္ျပည္တြင္ ဘုရင္တစ္ပါးရွိေလသည္။သုံးမကုန္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ပစၥည္းဥစၥာ ေပါၾကြယ္၀ေသာ္လည္း ဘုရင္ၾကီး သည္ ေရာင္႔ရဲတင္းတိမ္မႈ မရွိသျဖင္႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိတ္သုန္းလွ်က္ရွိေလသည္။ နံနက္ခင္းတစ္ခု တြင္ သာယာျငိမ္႔ေျငာင္းေသာေတးဆိုသံ ကိုၾကားမိသျဖင္႔ ဘုရင္ၾကီးသည္ အိပ္ယာမွႏုိးသြားေလသည္ည္။ ထို႔ေနာက္ ေအးခ်မ္းၾကည္လင္ေသာ ေတးသံထြက္ေပၚရာ ေနရာ ကိုလိုက္ရွာမိေလသည္။ထိုအခါ ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ အခိုင္းအေစ တစ္ဦး ၏ အပူအပင္ ကင္းကင္း ေအးခ်မ္းျခင္း ျဖင္႔ သီးခ်င္းေလး ဆိုကာ အလုပ္လုပ္ေနသည္ကိုေတြ႔ရသျဖင္႔ လြန္စြာအံံ႔ၾသမိေလသည္။ထို႔ေၾကာင္႔ အခိုင္းအေစ ကို ေခၚကာ ေမးေလသည္။
(အသင္ သည္ အခိုင္းအေစ ျဖစ္ပါလွ်က္ အေၾကာင္႔အၾက မရွိဘဲ စိတ္လက္ေအးခ်မ္းကာ အဘယ္ေၾကာင္႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရပါသနည္း?)ထိုအခါ အခိုင္းအေစ က (ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးရရွိေသာ လုပ္အားခသည္ မိသားစု စားေသာက္ရန္ လုံေလာက္ေသာ ပမာဏပင္ျဖစ္သည္။မိသားစု ျဖင္႔ တစ္မိုးေအာက္တည္း တြင္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္စားေသာက္ရသည္။
မိသားစု ေပ်ာ္ရႊင္သျဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္းေပ်ာ္ရႊင္ရေပသည္။ဘာပူပင္စရာမွ်မရွိေပ။)
ဘုရင္ၾကီးသည္ အတြက္မူ အထူးအဆန္း သကဲ႔သို႔ျဖစ္ေနေလသည္။အခိုင္းအေစ ျဖစ္ပါလွ်က္
ေလာက္ငွရုံမွ်ျဖင္႔ ဘ၀ကိုေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖတ္သန္းေနသည္ကို ၾကားရျပီး အံၾသမိေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ဘုရင္ၾကီးသည္ အမတ္ၾကီးကိုဆင္႔ေခၚျပီး အခိုင္းအေစ ၏အျဖစ္အပ်က္ကို စုံလင္စြာ
ေျပာျပပါေတာ႔သည္။ထိုအခါ အမတ္ၾကီးလည္း ဂရုတစိုက္ျဖင္႔ နားေထာင္ျပီး ဘုရင္ၾကီး ကိုတစ္ခု
အၾကံျပဳေလသည္။
ညအခါ အိတ္တစ္လုံးတြင္ ေရႊးဒဂၤါး ၉၉ျပားထည္႔ကာ သူဆင္းရဲအခိုင္းအေစ ၏ အိမ္ေရွ႕ တြင္ ခ်ထားျပီး

အေကာင္းခ်ည္းသာ

အေကာင္းခ်ည္းသာ

ရွင္ဘုရင္ တစ္ပါးထံတြင္ ပညာရွိအမတ္ၾကီးတစ္ဦးရွိေလသည္။ထိုအမတ္ၾကီးသည္ ဘုရင္ၾကီးအပါး၌ အျမဲမျပတ္ ခစားရကာ သြားေလရာအရပ္သို႔ လုိုက္ပါရေလသည္။ဘုရင္ၾကီး တခုခု အဆင္မေျပျဖစ္တုိင္း
အမတ္ၾကီးသည္ ((ျဖစ္သမွ် အေကာင္းေတြခ်ည္းပါပဲဟု))ေလွ်ာက္တင္ေလ႔ရွိရာ ဘုရင္ၾကီးလည္း
စိတ္သက္သာရာ ရရေလသည္။
တစ္ၾကိမ္တခါတြင္ ဘုရင္ၾကီး၏လက္ေခ်ာင္းျပတ္သြားေလရာ အမတ္ၾကီးလည္း (ျဖစ္သမွ် အေကာင္းေတြ
ခ်ည္းပါပဲ)ဟု ေလွ်ာက္တင္မိေလရာ ဘုရင္ၾကီးလည္း အမ်က္ျပင္းစြာထြက္ပါေလေတာ႔သည္။ဒါလည္း ေကာင္းတာပဲလားဟုဆိုကာ အမတ္ၾကီးအား ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ အမတ္ၾကီး လည္း (ျဖစ္သမွ် အေကာင္းေတြ ခ်ည္းပါပဲ ဟု)ဆိုကာ ေထာင္နန္းစံရပါေလေတာ႔သည္။
တစ္ရက္တြင္ ဘုရင္ၾကီးသည္ အေျခြအရံတို႔ျဖင္႔ အမဲပစ္ထြက္ေလသည္။ေနာက္လိုက္တို႔ႏွင္႔ မ်က္ေျချပတ္
ကာ ရုပ္တုဆင္းတုကိုးကြယ္ေသာ လူမ်ဳိးစု တစ္စုရွိရာ အရပ္သို႔ မ်က္စိလည္ လမ္းမွားျပီးေရာက္သြားပါေတာ႔သည္။ထိုလူမ်ဳိးစု တို႔သည္ ဘုရင္ၾကီးကိုဖမ္းဆီးျပီး ရုပ္တု အေရွ႕တြင္ယဇ္ပူေဆာ္
ရန္ျပင္ဆင္ၾကေလသည္။ထိုအခါမွ ဘုရင္ၾကီး၏ လက္ေခ်ာင္းျပတ္ေနသည္ ကိုေတြ႔ျပီး အနာအဆာရွိေသာေၾကာင္႔ ဘုရင္ၾကီးအား မသတ္ဘဲ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
ဘုရင္ၾကီးသည္ နန္းေတာ္သို႔ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အမတ္ၾကီးကို လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ေပးျပီး ေတာင္းပန္
စကားဆိုေလသည္။((ကြ်ႏု္ပ္ ေကာင္းေကာင္းနားလည္သြားပါျပီး ၊လက္ေခ်ာင္းျပတ္ တာလည္း အေကာင္းျဖစ္တာပဲဆိုတာ လက္ခံသြားပါျပီး။))။ထို႔ေနာက္ အမတ္ၾကီးအားေမးေလသည္။အသင္
ေထာင္ထဲမ၀င္ခင္ (ျဖစ္သမွ်အေကာင္းေတြခ်ည္းပါပဲ)ဟု ဆိုခဲ႔သည္။ဘာေၾကာင္႔နည္းဟုေမးေလေသာ္။
အမတ္ၾကီးလည္း ေလွ်ာက္တင္ေလသည္။(အရွင္ မင္းၾကီးသာ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းမခ်ခဲ႔ပါက
ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးလည္း အရွင္မင္းၾကီးသြားေလရာသို႔လိုက္ရမည္သာ။ထိုအခါ အရွင္မင္းၾကီးအစား
ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးသည္ ထိုမ်ဳိးႏြယ္စုတို႔၏ သတ္ျဖတ္ယဇ္ပူေဆာ္ျခင္းခံရမည္သာျဖစ္သည္။)
(((ထို႔ေၾကာင္႔အလႅာဟ္အရွင္အျမတ္၏ အစီအမံ တို႔သည္ အေကာင္းခ်ည္းသာျဖစ္ေပသည္။)))
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

ဂရုဏာမုသား

ဂရုဏာမုသား

ဒီအျဖစ္အပ်က္သည္ ကြ်န္ေတာ္႔ ၏ ဘ၀ အစပင္။အလြန္အင္မတန္ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းေသာ မိသားစု တြင္
တစ္ဦးတည္းေသာ သားအျဖစ္ အစာေရဆာ မေလာက္မငွႏွင္႔ ဘ၀ကို အစပ်ဳိးခဲ႔သည္။
အေမနဲ႔သား မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလး တြင္ အနည္းငယ္ေသာ ထမင္းျဖဴသာ ရွိခဲ႔သည္။ေတာက္ေလာင္
ေနေသာ ၀မ္းမီး ကို ျငိမ္းသက္ရန္ ပန္ကန္ထဲရွိထမင္းျဖဴေလး ကိုအလွ်င္အျမန္ အဆုံးသတ္လိုက္သည္။ထိုအခါ
အေမက သူမ ပန္းကန္ ထဲရွိ မစားဘဲ အခ်ိန္ဆြဲထားေသာ ထမင္းျဖဴကို ကြ်န္ေတာ္႔ပန္းကန္ ထဲ ေလာင္းထည္႔ကာ ((သားပဲ အကုန္စားလုိက္ေတာ႔ အေမ မဆာေသးဘူး))
၁။ (အေမ႔ ၏ ပထမဆုံး ဂရုဏာ မုသားပင္)
ကြ်န္ေတာ္ အရြယ္နည္းနည္း ၾကီးျပင္းလာေသာအခါ အေမ႔ မွာ အိမ္မႈ ကိစၥ ဗာဟီရ တို႔ျဖင္႔
မအားလပ္ႏိုင္ ေပ။သားျဖစ္သူ ျမိန္ေရရွက္ေရ စားေသာက္ႏိုင္ရန္ အတြက္ အိမ္နံေဘး
ရွိ ျမစ္ေခ်ာင္းသို႔ ဆင္းကာ တံငါ အမႈကို ျပဳရသည္။တေန႔ အေမ ငါးႏွစ္ေကာင္ ရလာ
ေတာ႔ အိမ္သုိ႔ ေျပးလာခါ သားျဖစ္သူ အတြက္ အလွ်င္အျမန္ ခ်က္ျပဳတ္ေလသည္။
ထမင္း၀ိုင္း စေလျပီး။အေရွ႕တြင္ ခ်ထားေသာ ငါးႏွစ္ေကာင္ အနက္ တစ္ေကာင္
ကို ကြ်န္ေတာ္ျမိန္ေရ ရွက္ေရ စားသုံးေနေလျပီး။အေမ သည္ ဆူးနဲ.အရိုး ၾကားတြင္
ရွိေနသာ အသားအနည္းငယ္ ကို သာ ကုပ္ခ်စ္ ၍ စားေနေလသည္။ ကြ်န္ေတာ္႔
ရင္ထဲမေကာင္းႏုိင္ေတာ႔ပါ။က်န္ရွိေနေသာ ငါးတစ္ေကာင္ကို ယူျပီး အေမ႔အေရွ႕ခ်ေပးမိသည္။
ခ်က္ခ်င္းပင္ အေမက ငါးကို ကြ်န္ေတာ္႔ အေရွ႕ျပန္ခ်ေပးျပီး ေျပာေလသည္။((ဒီငါးကိုလည္း
သားပဲ စားလုိက္ပါ။သားမသိဘူးလား ? အေမ ငါးမၾကိဳက္ဘူးဆိုတာ))
၂။(အေမ႔၏ ဒုတိယ ဂရုဏာမုသားပင္)

ေအးျမေစသာ

ေအးျမေစသာ

အလုပ္ပင္ပန္းလြန္း၍ ႏုံးခ်ိေနေသာ ဖခင္ရွိရာသို႔ ခေလးငယ္ေလး ၀င္လာခဲ႔သည္။ဖခင္ျဖစ္သူမွာလည္း မနက္မွ ညေန ပေရာဂ်က္ ကိစၥ ကန္ထရုိက္ကိစၥ တို႔ျဖင္႔ မအားလပ္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္။စားခ်ိန္ အိပ္ခ်ိန္ မွလြဲ၍ အိမ္မွာ
နားေနခ်ိန္ပင္ မရွိေပ။ခေလးငယ္ေလး က ((ဘာေၾကာင္႔လဲ အေဖ ?အေဖ သားနဲ. ကစားလည္း မကစားေပးေတာ႔ ဘူး ။ သားကို ပုံျပင္လည္း မေျပာျပေတာ႔ဘူး။သားေလ အေဖ နဲ. အရမ္းကစား ခ်င္ေနတာ။အေဖ႔ ပုံျပင္ေတြကိုလည္း လြမ္းေနတာ။))
(( ဒီေန. အေဖ သားနဲ႔ နည္းနည္းေဆာ႔ေပးပါလား?သားကိုလည္း ပုံျပင္ေလးေျပာျပပါလား အေဖ))
ထိုအခါ ဖခင္ျဖစ္သူက (( သားကလဲကြာ အေဖ႔မွာ ေဆာ႔ဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး။အခ်ိန္ျဖဳန္းလို႔ မျဖစ္ဘူး။
အေဖ႔မွာ လုပ္စရာေတြ တစ္ပုံၾကီးပဲ။အေဖ႔ အခ်ိန္ေတြက တန္ဖုိးရွိတယ္ သားရဲ႕))
ခေလးငယ္ေလးက ((သားကို တစ္နာရီေလာက္ပဲ အခ်ိန္ေပးပါလား အေဖ။သား အေဖ႔ကို အရမ္း
လြမ္းလို႔ပါ))
ထိုအခါ ဖခင္ျဖစ္သူက ((သားကလဲကြာ အေဖ အခု ရွာေနေဖြေနတာက သားတို႔အတြက္ပဲေလ။
သားကို အေဖေပးလိုက္ရမယ္႔ အခ်ိန္တစ္နာရီမွာ အေဖ ပိုက္ဆံ တစ္ရာေလာက္ ေကာင္းေကာင္း
ရွာလို႔ရတယ္။အေဖ သားနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းလိုက္လို႔မရဘူး။သြား သြား မင္း အေမဆီသြား ။မင္း အေမနဲ႔
သြားေဆာ႔))
ရက္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ကုန္လာသည္။ဖခင္ျဖစ္သူမွာလည္း အလုပ္ေတြပိုပို ျပီး ရႈပ္ေနသည္။တစ္ရက္
မွာေတာ႔ ရုံးခန္းတံခါး ပြင္႔ေနေလရာ ခေလးငယ္ေလး လည္း သူ႔ဖခင္ ထံ၀င္လာခဲ႔သည္။
ထို႔ေနာက္ ခေလးငယ္ေလးက (( အေဖ သားကို ပိုက္ဆံငါးက်ပ္ေလာက္ေပးပါလား?))ဟုဆိုေလရာ
ဖခင္ျဖစ္သူက ((ဘာအတြက္လဲ? ေန႔တိုင္းမုန္႔ ဖိုး ငါးက်ပ္ေပးထားတာ ဘာလုပ္လုိက္လဲ?သြားသြား

မွန္မွန္ကန္ကန္

မွန္မွန္ကန္ကန္
ရိုးသားေျဖာင္႔မတ္ေသာ မြတ္စလင္ဆိုင္ရွင္က မိမိ ၀န္ထမ္းအား အေသအခ်ာ မွာတမ္းေနေလသည္။ ေရာင္းကုန္ ပစၥည္းအား အနာ အဆာ ရွိမရွိ စစ္ေဆးပါ။ အနာ အဆာေတြ႔ပါက ၀ယ္သူလာေသာ အခါ အနာအဆာကို အရွိအတိုင္း ျပျပီး မွ မွန္မွန္ကန္ကန္ေစ်းေရာင္းပါ။ ဆိုင္ရွင္ မရွိေသာ တစ္ရက္တြင္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိး ေစ်း၀ယ္သူ ေရာက္ရွိလာျပီး အနာအဆာ ရွိေသာ အထည္ ကို ၀ယ္ယူသြားေလသည္။ (အလုပ္သမား လည္း ေစ်း၀ယ္သူမွာ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးပဲ ဆိုျပီး အနာအဆာကို ထုတ္ေျပာမေနေတာ႔ဘဲ မသိလိုက္ မသိဖာသာ ေရာင္းေပးလိုက္သည္။)
ဆိုင္ရွင္ေရာက္လာေသာအခါ ေရာင္းလိုက္ေသာ အထည္စ ကို ေမးပါေလေတာ႔သည္။ထိုအခါ အလုပ္သမားက (ဂ်ဴးလူမ်ဳိး တစ္ဦး ကို ဒရ္ဟမ္သုံးေထာင္ျဖင္႔ အနာအဆာ ဖုံးကာ ေရာင္းခ် မိေၾကာင္း ၀န္ခံေလသည္။ )ဂ်ဴး လူမ်ဳိးမွာလည္း အထည္စ ၀ယ္ျပီး သည္ႏွင္႔ ခရီးသြား ကုန္သည္အုပ္စု တို႔ျဖင္႔ ဆက္လက္ထြက္ခြါသြားခဲ႔ျပီး ျဖစ္ေလသည္။ ဆိုင္ရွင္ သည္ ထိုကုန္သည္ အုပ္စု ကိုမွီရန္ သုံးရက္ ခရီးအျပင္းႏွင္ခဲ႔ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ေစ်း၀ယ္သူ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးကုိ ေတြ႔ေလေသာ္ ( အသင္ ၀ယ္ယူခဲ႔ေသာ အထည္စ သည္ ဤသို႔ ဤဖုံ အနာအဆာ တို႔ ရွိခဲ႔သည္။ သို႔ျဖစ္၍ အသင္၏ ဒရ္ဟမ္ သုံးေထာင္ကို အသင္ျပန္ယူပါ။ အထည္စ ကို ထားခဲ႔ေပးပါ။ )ထိုအခါ ဂ်ဴလူမ်ဳိးက ျပန္ေမးေလသည္ (အဘယ္သို႔ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္႔ အသင္သည္ ယခုကဲ႔သို ခရီးအျပင္းႏွင္လာကာ အပင္ပန္းခံရသနည္း? )
ထိုအခါ ဆိုင္ရွင္က (ျမတ္တမန္ေတာ္ ဤသို႔မိန္႔ခဲ႔သည္ وقول رسول الله صلى الله عليه وسلم :
" من غشنا فليس منا "
ေရာင္းေရး ၀ယ္တာ ကိစၥဟူသေရြ႔တို႔တြင္ အမွန္ကိုထိန္ခ်န္ျပီး အနာအဆာျဖင္႔ လူခပ္သိမ္းတို႔အား