အစၥလာမ့္လမ္းစဥ္ျဖင့္ လူ႔ဘ၀တည္ေဆာက္မႈဆိုင္ရာ အေျခခံဥပေဒ (သို႔မဟုတ္) ယွရီအဟ္ အပိုင္း (၅)

အစၥလာမ့္လမ္းစဥ္ျဖင့္ လူ႔ဘ၀တည္ေဆာက္မႈဆိုင္ရာ အေျခခံဥပေဒ (သို႔မဟုတ္) ယွရီအဟ္
အပိုင္း (၅)
******************************************
ရာဇဝတ္ျပစ္မႈဆိုင္ရာ အစၥလာမ့္ဥပေဒမ်ားအေၾကာင္း

ရာဇဝတ္ျပစ္မႈဆိုင္ရာ အစၥလာမ့္ဥပေဒမ်ားသည္ မေကာင္းမႈမ်ားအား ဟန္႔တားရန္အတြက္ျဖစ္၏။ အလြန္ဆိုးသြမ္းသည့္ဒုစရိုက္လုပ္ရပ္မ်ားအေပၚ တင္းၾကပ္စြာစီစဥ္ထားျခင္းက လူတို႔အဖို႔ မျပဳအပ္ေသာအရာကို မျပဳလုပ္မီ ဆယ္ႀကိမ္မက(ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ) စဥ္းစားသြားေစပါသည္။ အစၥလာမ့္သြန္သင္ခ်က္အတိုင္း အမွန္တကယ္က်င့္သံုးၾကကုန္ေသာ အစၥလာမ့္တရားခံုရံုးမ်ား၏ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈဆိုင္ရာတရားဥပေဒမ်ား၌ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ရန္ အလြန္ပင္ အေလးထားစိစစ္ၾက၏။ တရားသူႀကီးတို႔သည္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခ်င္းအလိုက္သံုးသပ္ျပီး သက္ေသအထာက္အထားခိုင္လံုမွသာ ရံုးေတာ္မွအမိန္႔ခ်မွတ္ျခင္း ျပဳၾကေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ျခြင္းခ်က္အခ်ဳိ႕ေတာ့ရိွ၏။ ဥပမာ အေကာင္းနွင့္အဆိုးကို မခဲြျခားနိုင္ေသာ စိတ္ေဝဒနာရွင္ သို႔မဟုတ္ အရြယ္မေရာက္ေသးသူမ်ားကိုမူ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္း မျပဳနိုင္ပါ။ တဖန္ ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္အား လိုက္နာက်င့္သံုးရန္ အလြန္ပင္ခက္ခဲေသာ သို႔တည္းမဟုတ္ စာနာေထာက္ထားအပ္သည့္ အေျခအေန/အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါက ယင္းဥပေဒမ်ားကို တရားရံုးမွ ယာယီေရႊ႕ဆိုင္းခြင့္ ရိွသည္။ ဥပမာ ခလီဖဟ္ အုမရ္ (ရႆိြ) လက္ထက္က အစၥလာမ့္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ရိွေဒသတစ္ခု၌ အငတ္ေဘး ဆိုက္ခဲ့သည္။ လူတို႔သည္ ျပင္းထန္ေသာအက်ဥ္းအၾကပ္ကာလ၏အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အသက္ရွင္သန္ေရးအတြက္ ခိုးဝွက္မႈမ်ားရိွလာခဲ့ရာ အုမရ္ (ရႆိြ)က ယင္းအေျခအေန၌ ခိုးဝွက္မႈဆိုင္ရာျပစ္ဒဏ္ေပးေရးကို ယာယီဆိုင္းငံ့ရန္ အမိန္႔ထုတ္ခဲ့သည္။ ရာဇဝတ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒမ်ားသည္ ဥပေဒစိုးမိုးေရးအေပၚ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ အစၥလာမ္ေရးရာအာဏာပိုင္တစ္ရပ္မရိွဘဲနွင့္ ထိုဥပေဒမ်ားကို အသံုးမခ်နိုင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္တိုင္းျပည္နွင့္ အစၥလာမ့္ခံုရံုးမ်ား၌သာလွ်င္ အစၥလာမ့္ဥပေဒ နွင့္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းတို႔ကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္နိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ရာဇဝတ္မႈဆိုင္ရာျပစ္ဒဏ္ေပးဥပေဒမ်ားေနာက္ကြယ္ရိွ (ကုရ္အာန္မွျပဆိုထားေသာ) အေၾကာင္းတရားအခ်ဳိ႕ကို စတိသေဘာမွ် ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါအံ့။


လူသတ္မႈ

သူတစ္ပါး၏အသက္ကို မတရားသတ္ျဖတ္ျခင္း၏ျပစ္ဒဏ္မွာ ေသဒဏ္ဟု ကုရ္အာန္ကဆိုထား၏ (၂း၁၇၈)။ ဤဥပေဒသည္ လူမႈစီးပြားအဆင့္အတန္းမေရြး လူအားလံုးအေပၚ အက်ဳံးဝင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေသစားေသေစျပစ္ဒဏ္အစား ကိဆြာ့ဆြ္ မည္ေသာ အသက္ေလ်ာ္ေၾကးေပးမႈဥပေဒ တစ္ရပ္ကိုလည္း ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေပးထားသည္။ အကယ္၍ အသတ္ခံရသူမိသားစုမွ ဆႏၵရိွပါက ေလ်ာက္ပတ္သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးျဖင့္ လူသတ္တရားခံအား ခြင့္လႊတ္ေက်ေအးနိုင္သည္။ ေလ်ာ္ေၾကးပံုစံမွာ အစၥလာမ့္ခံုရံုး နွင့္ အသတ္ခံရသူ မိသားစုတို႔မွ ဆံုးျဖတ္ေလ့ရိွ၏။(ျပင္ပလူမ်ား စြက္ဖက္ခြင့္ မရိွ)။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ (၂း၁၇၈)၌ ဤဒုတိယနည္းလမ္းကို '' ဤသည္ကား အသင္တို႔၏ဖန္ဆင္းရွင္ထံေတာ္မွ ေသဒဏ္မွသက္သာေစျခင္း နွင့္ ကရုဏာေတာ္သက္ေရာက္ေစျခင္း '' ဟုညႊန္း၍ အထူးအားေပးတိုက္တြန္းထားေပသည္။ အစၥလာမ့္ေရွးထံုးဥပေဒမ်ား၌ ေသစားေသေစျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ရန္ သက္ေသေလးဦး မုခ်ရိွရမည္။ မရိွပါက အျခားျပစ္ဒဏ္မ်ားကဲ့သို႔ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ျခင္းျပစ္ဒဏ္ကိုသာ စီရင္နိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္သတ္ျဖတ္ျခင္း နွင့္ လူသတ္မႈမ်ားဆက္တိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းအတြက္မူ ေလ်ာ္ေၾကးဥပေဒကို အသံုးမျပဳပါ။ ကိဆြာ့ဆြ္အား တစ္ဦးကိုတစ္ဦး သတ္ျဖတ္ျခင္းအတြက္သာ အသံုးျပဳပါသည္။

ဤဥပေဒကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က ဤသို႔လွပစြာ ရွင္းျပထားသည္။

အို - ဆင္ျခင္တံုတရားျပည့္ဝသူအေပါင္းတို႔။ ယင္းတရားသျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္ေပးဥပေဒ၌ အသင္တို႔အဖို႔ အသက္ရွင္ျခင္း ရိွေန၏။ သို႔မွသာ အသင္တို႔သည္ ၾကဥ္ေရွာင္သူမ်ား ျဖစ္တန္ရာ၏သတည္း။ ကုရ္အာန္ ( ၂ း ၁၇၉ )

ကုရ္အာန္က တရားမွ်တစြာ ျပစ္ဒဏ္ေပးဥပေဒကို လူ႕အဖဲြ႕အစည္း၏ အသက္ဘဝအေပၚ ကာကြယ္သည့္နည္းလမ္းအျဖစ္ သံုးသပ္ျပထား၏။ ေသြးေခ်ာင္းစီးျခင္းအစား ခနၲီပါရမီေကာင္းလာေအာင္ တြန္းအားေပးထားသည္။ လူ႔အသက္ကိုတန္ဖိုးမထားတတ္သည့္ ဒုစရိုက္သားအား လူ႔အဖဲြ႕အစည္းမွ ဖယ္ထုတ္လိုက္ေစျခင္းျဖစ္သည္။

ပ်က္လိုဖ်က္ဆီး ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈမ်ား

ဤရာဇဝတ္မႈဥပေဒကို အရဗီလို ဟိရာဗဟ္ ဟုေခၚသည္။ အေနာက္တိုင္းအစၥလာမ့္ပညာရွင္မ်ားက ဤစကားလံုးကို လမ္းဓါးျပ သို႔မဟုတ္ ေတာပုန္းဓါးျပေသာင္းက်န္းသူမ်ားဟု ျပန္ဆိုေလ့ရိွသည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ ယင္းျပန္ဆိုမႈသည္ ဟိရာဗဟ္၏အစိတ္အပိုင္းတစ္ရပ္မွ်သာျဖစ္ေန၏။ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြင္း၌ အေၾကာက္တရားနွင့္ စိုးရိမ္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚေစျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္ျခင္း စသျဖင့္ မတည္ျငိမ္မႈမ်ားျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းျပဳလုပ္ခ်က္မ်ားကို တားဆီးကာကြယ္သည္အထိပင္ ဥပေဒက က်ယ္ျပန္႔ပါသည္။ အစၥလာမ့္ေလာက၌ ဟိရာဗဟ္အား အၾကမ္းဖက္လုယက္မႈကဲ့သို႔သာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားသည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြ့ရပါမည္။ ဥပမာ ေက်ာ္ၾကားလွသည့္ စပိန္မွဥပေဒပါရဂူ အိဗ္နု အဗ္ဒုလ္ဗားရ္က ဟိရာဗဟ္အား ဤသို႔အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။

'' အၾကင္မည္သူမဆို လူသြားလမ္းမမ်ား၌ လြတ္လပ္စြာသြားလာမႈကို အေနွာင့္အယွက္ေပးလွ်င္၊ ခရီးသြားလာေရး၌ လူတို႔၏လုံၿခံဳုမႈကိုထိပါးလွ်င္၊ ေငြေၾကးဥစၥာလုယက္ျခင္း - လူသတ္ျခင္း - ဖန္ဆင္းရွင္မွပိတ္ပင္တားျမစ္ထားေသာ အဓမၼနည္းလမ္းကိုသံုး၍ အၾကမ္းဖက္ျခင္းအားျဖင့္ တိုင္းျပည္ေဒသအတြင္း ပ်က္လိုဖ်က္ဆီးကိစၥ မ်ားျဖစ္ေပၚေအာင္ႀကိဳးပမ္းမႈ၊ မတည္ၿငိမ္ေစမႈ စသည္တို႔မွာ ဟိရာဗဟ္ျပစ္မႈ၌ အက်ဳံးဝင္ပါသည္။ ထိုသူသည္ မုစ္လင္မ္ဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ လြတ္လပ္သူျဖစ္ေစ ကြ်န္ျဖစ္ေစ၊ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္အမွန္က ေငြလုသတ္ျဖတ္ျခင္းဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ''

ဟိရာဗဟ္၏ျပစ္ဒဏ္မွာ ႀကီးေလးျပင္းထန္လွ၏။ ဤျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေၾကာင္း ထင္ရွားလွ်င္ ကြပ္မ်က္ျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယာလက္ဘယ္ေျခ သို႔မဟုတ္ ဘယ္လက္ယာေျခအား ျဖတ္ေတာက္ပစ္ျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ နယ္နွင္ျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း ျပစ္ဒဏ္ခံရမည္ျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ နိွမ္နွင္းမႈမခံရမီ ေနာင္တသံေဝဂျဖင့္ ဝန္ခံေတာင္းပန္သူမ်ားမွာမူ ထိုျပစ္ဒဏ္မွလြတ္ကင္းေစသည္။ ဤျပစ္္မႈဥပေဒ၌ က်ဴးလြန္ျခင္း၏ျပင္းထန္မႈ မ်ားျပားျခင္း နည္းပါးျခင္းအေပၚမူတည္၍ ေဖာ္ျပပါျပစ္ဒဏ္ေလးမ်ဳိးအနက္တစ္မ်ဳိးကို ခံုသမာဓိမ်ားမွ စီရင္ခ်က္ခ်နိုင္သည္။ မည္သည့္ျပစ္ဒဏ္က မည္သို႔ေသာအဆင့္အထိဟူသည္ကိုမူ ကဲြျပားၾက၏။ ပ်က္လိုဖ်က္ဆီးျဖစ္ေစရန္ လံႈ႕ေဆာ္ႀကိဳးပမ္းသည့္အမႈအေပၚ ျပင္းထန္ႀကီးမားသည့္ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ျခင္းမွာ ယင္းအမႈသည္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတစ္ရပ္လံုး၏တည္ျငိမ္မႈကို ပ်က္ျပားေစျပီး လူ႔တိုးတက္မႈျဖစ္စဥ္ကိုလည္း ဟန္႔တားထိခိုက္ေစေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အျမစ္လွန္ဖ်က္ဆီးမႈမ်ားကို ကာကြယ္ရန္မွာ ယွရီအဟ္၏ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားအနက္ အပါအဝင္ျဖစ္၏။ အစၥလာမ့္ဥပေဒသည္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္း လူ႔အသိုက္အၿမံဳအား ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈကိုသာ ဦးတည္ထားသျဖင့္ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအသိုင္းအ၀ိုင္းအား အႀကီးအက်ယ္အနၲရာယ္ျဖစ္ေစေသာ ယင္းသို႔အမႈမ်ားကို ၾကပ္တည္းစြာ နိွမ္နွင္းရေပသည္။

နိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္မႈ

အစၥလာမ့္ဥပေဒပါရဂူမ်ားက နိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္မႈကို ဤ ဟိရာဗဟ္ အမ်ဳိးအစား၌ ထည့္သြင္းသတ္မွတ္ၾက၏။ ဤဥပေဒမွာ အစၥလာမ္ကို ဘက္ကန္၍ အစၥလာမ္နိုင္ငံအားဖ်က္ဆီးမည့္ရန္သူတို႔နွင့္ ပူးေပါင္းသူ (သူလွ်ဳိ)မ်ားအေပၚ၌လည္း သက္ေရာက္မႈရိွသည္။ သစၥာေဖာက္မႈျပစ္ဒဏ္၌ အမ်ဳိးမ်ဳိးရိွ၏။ အျမင့္ဆံုးမွာ ေသဒဏ္ျဖစ္သည္။ မုစ္လင္မ္မဟုတ္သည့္ တိုင္းနိုင္ငံအမ်ားစုမွာလည္း နိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးကိုထိခိုက္ေစသည့္ကိစၥမ်ား၊ သူလွ်ဳိမႈမ်ားအေပၚ အလားတူဥပေဒမ်ား ခ်မွတ္ထားေၾကာင္း သိနိုင္ေပသည္။

ခိုးဝွက္ျခင္း

ခိုးသူသည္ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မိန္းမျဖစ္ေစ ၄င္းတို႔၏လက္မ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ၾကေလကုန္။ ဤသည္မွာ ၄င္းတို႔နွင့္ထိုက္တန္ေသာျပစ္ဒဏ္ျဖစ္၏။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္မွ (အျခားသူမ်ားအဖို႔) သတိသံေဝဂ ရေစရန္ စံျပျပစ္ဒဏ္ျဖစ္၏။ အမွန္ေသာ္ကား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဘုန္းတန္ခိုးအာနုေဘာ္ႀကီးမားေတာ္မူေသာ ဥာဏ္အေျမာ္ျမင္ျပည့္ဝလြန္းေတာ္မူေသာ အရွင္သခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ တဖန္ ၄င္းသူ (သူခိုး)သည္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ျပီးေနာက္ (ေနာင္တသံေဝဂရ၍) ေတာင္းပန္ျပီးေနာက္ (မိမိကိုယ္ကို) ျပဳျပင္ခဲ့ပါက မလဲြဧကန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ထိုသူဖက္သို႔ ကရုဏာေတာ္ျဖင့္ ျပန္လွည့္ေတာ္မူအံ့ (ျပစ္ဒဏ္ေလွ်ာ့ေပါ့ျခင္းရိွေတာ္မူအံ့)။ စင္စစ္ဧကန္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္သည္ အဖန္တလဲ ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာခြင့္ေပးသနားေတာ္မူေသာ အလြန္တရာညွာတာေထာက္ထားေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္တည္း။ ကုရ္အာန္ (၅ း ၃၈ - ၃၉ )

စြႏၷဟ္၏နည္းလမ္း၌ ျဖတ္ေတာက္ရမည့္လက္မွာ နွစ္ဖက္လံုးမဟုတ္။ လက္်ာလက္တစ္ဖက္တည္း ျဖစ္၏ဟု ဥပေဒပါရဂူအမ်ားစုက ဆိုၾကသည္။ ဤဥပေဒမွ ခ်မွတ္မည့္ျပစ္ဒဏ္မ်ားအတြက္ ခိုး၀ွက္ျခင္းအေျခအေနအေၾကာင္းရင္းသံုးရပ္ကို ေစ့ငုစြာ သံုးသပ္ရ၏။

(က) ထိန္းသိမ္းမႈမရိွသည့္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား

တစ္စံုတစ္ဦးသည္ ထိန္းသိမ္းမႈမဲ့/ပိုင္ရွင္မဲ့ပစၥည္းကိုခိုးယူလွ်င္ လက္ကိုျဖတ္ေတာက္ေသာျပစ္ဒဏ္ျဖင့္ အစၥလာမ့္ခံုရံုးမ်ားမွ အၿမဲတေစ စီရင္ေလ့မရိွပါ။ တရားသူႀကီးသည္ ၄င္းထက္ေလွ်ာ့ေပါ့သည့္ျပစ္ဒဏ္ကို ဆံုးျဖတ္ေပးနိုင္သည္။

(ခ) ခိုးယူသည့္ ပစၥည္းပမာဏ

ခိုးယူသည့္ပစၥည္းပမာဏအတိုင္းအတာမည္မွ်ရိွလွ်င္ လက္ျဖတ္ရမည္ကို ဥပေဒပါရဂူမ်ားအၾကား ကဲြလဲြမႈရိွၾက၏။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပမာဏသည္ မဆိုစေလာက္မွ်သာျဖစ္ျပီး ပထမဆံုးအႀကိမ္ခိုးယူသူျဖစ္ေသာ္ ဤျပစ္ဒဏ္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္ေပးေလ့ရိွၾက၏။

(ဂ) ဒုကၡ၏တြန္းအားေၾကာင့္ ခိုးယူျခင္း

အသက္နွင့္ဘဝ ရွင္သန္ရပ္တည္ရန္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးလိုအပ္ေနသူမ်ား၏ခိုးယူျခင္းအေပၚ ဤျပစ္ဒဏ္ကို မခ်မွတ္ၾကပါ။ ဤဥပေဒ၌ အစာေရစာခိုးယူျခင္း၊ အေအးဒဏ္ျပင္းထန္၍ အိမ္ယာမဲ့သူမ်ားမွ အေႏြးထည္/အဝတ္အစားခိုးယူျခင္း စသည္မ်ားအေပၚ သက္ေရာက္မႈ မရိွပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အစၥလာမ္အစိုးရသည္ နိုင္ငံသားတိုင္း၏ ရွင္သန္ေရးအေျခခံလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ စားဝတ္ေနေရးကို မျဖစ္မေနေဆာင္ရြက္ေပးရမည့္တာဝန္ ရိွေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ အစၥလာမ့္္ဥပေဒက ပိုင္ဆိုင္မႈအေပၚတန္ဖိုးထားသည့္အတြက္ နစ္နာေအာင္ခိုးယူသူတို႔ကို ျပင္းထန္စြာ ကန္႔ကြက္ျပီးတားျမစ္ထားရေပသည္။ လူ႔အဖဲြ႕အစည္း၏အခြင့္အေရးမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္သူအား ႀကီးေလးသည့္ျပစ္ဒဏ္ ေပးၾကရစျမဲသာတည္း။


တရားမဝင္ ကာမမႈမ်ား

အိမ္ေထာင္မဲ့ တရားမဝင္ကာမမႈက်ဴးလြနသူ အမ်ဳိးသားနွင့္အမ်ဳိးသမီးကို အျပစ္ရိွေၾကာင္းထင္ရွားပါက ႀကိမ္ဒဏ္တစ္ရာစီေပးရန္ ကုရ္အာန္ (၂၄း၂)၌ ဆိုထားသည္။ စြႏၷဟ္အရ ႀကိမ္ဒဏ္တစ္ရာကိုလည္းေကာင္း ၊ ခဲေပါက္ေသဒဏ္ေသာ္လည္းေကာင္း ေပးနိုင္၏။ သို႔ရာတြင္လည္း အလိုတူလိင္ဆက္ဆံမႈျဖစ္ေစ၊ (အိမ္ေထာင္ရိွသူတို႔၏) လိင္ေဖာက္ျပန္မႈျဖစ္ေစ သက္ေသသာဓကမ်ားတင္ျပရန္ တင္းၾကပ္သည့္စည္းကမ္းခ်က္မ်ား ရိွေနပါသည္။ အမ်ဳိးသား သို႔မဟုတ္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို တရားမဝင္ကာမမႈနွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ျပစ္ဒဏ္ေပးရန္အတြက္ အေျခခံအားျဖင့္ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ရေသာ အမ်ဳိးသားေလးဦး၏ သက္ေသခံမႈမွာ မရိွမျဖစ္လိုအပ္သည္ (၂၄း၄)။ အစၥလာမ့္ခံုရံုးအေနနွင့္ ယင္းအမႈကို သက္ေသမ်ားမွ အမွန္တကယ္ေတြ႕ျမင္မွသာ ေျဖရွင္းစီရင္ရသည္။ သံသယသက္သက္မွ်ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ မရိွေခ်။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၌ သူတစ္ပါး၏အတြင္းေရးအား စံုစမ္းစပ္စုျခင္းကိုလည္း ျပင္းထန္စြာ တားျမစ္ထား၏ (၄၉း၁၂)။ သို႔ျဖစ္ရာ သူတစ္ပါး၏အိမ္တြင္းေရးအေပၚစြက္ဖက္သူ သို႔မဟုတ္ ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ရႈသူ၏ သက္ေသခံခ်က္အား လက္ခံစရာအေၾကာင္းမရိွေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အလိုတူဆက္ဆံမႈျဖစ္ေစ၊ ေဖာက္ျပန္မႈျဖစ္ေစ အမ်ဳိးသားနွင့္အမ်ဳိးသမီးတို႔သည္ လူပံုအလယ္ အရွက္တရားကင္းမဲ့စြာ ဆက္ဆံၾကျခင္း မဟုတ္ပါဘဲလ်က္ သက္ေသ အေထာက္အထားတင္ျပျခင္း ဟူသည္ ျဖစ္နိုင္ေခ်မရိွေၾကာင္း ထင္ရွားေနပါသည္။ ဤဥပေဒသည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္သာ အက်ဳံးဝင္သက္ေရာက္သည္ဟု မ်ားလွစြာေသာလူတို႔မွ အေတြးေခ်ာ္မႈ ရိွေန၏။ စင္စစ္၌ အမ်ဳိးသား နွင့္ အမ်ဳိးသမီးဟု ကုရ္အာန္က တိတိက်က် ေဖာ္ျပထား၏ (၂၄း၂)။

နိုက္ဂီ်းရီးယားကဲ့သို႔ နိုင္ငံအခ်ဳိ႕၏တရားရံုးတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ထိမ္းျမားမႈမရိွဘဲသေႏၶရိွလာျခင္းအေပၚ တရားမဝင္ ကာမမႈ ဟူ၍ စဲြခ်က္တင္ေလ့ရိွၾက၏။ ပဋိသေႏၶရိွယံုျဖင့္ ျပစ္မႈ၏အေထာက္အထားအျဖစ္ မသတ္မွတ္နိုင္ပါ။ ဤသည္မွာ ကုရ္အာန္ နွင့္ စြနၷဟ္အား တလဲြအသံုးခ်ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအေျခအေန၌ ဤဥပေဒအတြက္ သက္ေသ မလိုအပ္ပါ။

၁။ လင္ေယာက္်ားျဖစ္သူကိုယ္တိုင္က ဇနီးျဖစ္သူအား လိင္ေဖာက္ျပန္ေၾကာင္း သက္ေသခံျခင္း လင္ေယာက္်ားျဖစ္သူက မိမိ၏မိန္းမသည္ အျခားအမ်ဳိးသားနွင့္ေဖာက္ျပန္ေၾကာင္း သက္ေသခံထြက္ဆိုပါက အျခားမည္သည့္သက္ေသမွ် မလိုအပ္ေတာ့ပါ။ လင္ေယာက်ာ္းသည္ တရားခံုရံုးေရွ႕ေမွာက္ဝယ္ မိမိသည္ အမွန္ကိုေျပာဆိုေၾကာင္း ဖန္ဆင္းရွင္အား တိုင္တည္၍ ေလးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ကိ်န္ဆိုရ၏။ ငါးႀကိမ္ေျမာက္က်ိန္ဆိုမႈတြင္ '' မိမိသည္ မုသားဆိုပါက ဖန္ဆင္းရွင္၏ကိ်န္စာသည္ မိမိအေပၚ ျပင္းထန္စြာ က်ေရာက္ေစသား '' ဟုထည့္သြင္း ေျပာဆိုရ၏ (၂၄း၆-၇)။ ၄င္းေနာက္ ဇနီးျဖစ္သူလည္း မိမိသည္ မလိမ္ညာပါေၾကာင္း ေလးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ဖန္ဆင္းရွင္အားတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆိုရ၏။ ပဥၥမအႀကိမ္တြင္ သူမ၏ခင္ပြန္းသည္သည္ မွန္ရာကိုဆိုျခင္းျဖစ္ေသာ္ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အမ်က္ေတာ္သည္ သူမအေပၚ သက္ေရာက္ပါေစေၾကာင္း ထည့္သြင္းေျပာဆိုရ၏ (၂၄း၈-၉)။ ယင္းသို႔ကိ်န္ဆိုျပီးဆံုးလွ်င္ (မုသားဆိုသူမွ က်ိန္စာသင့္မည္ျဖစ္၍) အမ်ဳိးသားအေပၚ၌လည္းေကာင္း၊ အမ်ဳိးသမီးအေပၚ၌လည္းေကာင္း ျပစ္ဒဏ္တစ္စံုတစ္ရာခ်မွတ္ျခင္း မျပဳပါ။ သို႔ေသာ္ ထိုအေနအထားအထိေရာက္သြားျပီဆိုလွ်င္ ၄င္းတို႔၏ထိမ္းျမားထားျခင္းမွာ အလိုလိုပ်က္ျပယ္ျပီး ျဖစ္ေပသည္။

မုဒိန္းမႈ

ဗလကၠာရျပဳက်င့္ခံရသည့္အမ်ဳိးသမီး၏သက္ေသခံခ်က္ကပင္လွ်င္ မုဒိန္းက်င့္သူအား အေရးယူရန္ လံုေလာက္ေၾကာင္း စြႏၷဟ္၌ ေဖာ္ျပသည္။ ဥပေဒ၏နည္းစဥ္အတိုင္း စစ္ေဆးျပီး အကယ္၍ ျပစ္မႈထင္ရွားပါက မုဒိန္းေကာင္အား ခဲေပါက္ေသဒဏ္ေပးပါသည္။ မတရားခံရသည့္အမ်ဳိးသမီးအဖို႔ မည္သည့္အျပစ္မွ် မရိွေခ်။


၂။ ကိုယ္တိုင္ထုတ္ေဖာ္ဝန္ခံလာျခင္း အကယ္၍ လူတစ္ဦးသည္ တရားခံုရံုးသို႔ကိုယ္တိုင္လာေရာက္၍ မိမိသည္ တရားမဝင္ကာမမႈ သို႔မဟုတ္ လိင္ေဖာက္ျပန္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့ပါ၏ဟု ထြက္ဆိုပါလွ်င္ သက္ေသခံသူမ်ား မလိုအပ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ဖန္ဆင္းရွင္က မိမိအတြက္ ဖံုးဖိကာကြယ္ေပးထားေတာ္မူေသာအရာကို ဖြင့္ခ်ေဖာ္ထုတ္ျခင္းကိုမူ အစၥလာမ့္ဥပေဒက အားေပးထားသည္ မဟုတ္ပါ။ အလားတူပင္ စြႏၷဟ္အရ လူတစ္ဦးသည္ တရားသူႀကီးထံလာေရာက္၍ ယင္းျပစ္မႈကိုဝန္ခံသည့္တိုင္ေအာင္ တရားသူႀကီးမွ မိမိကိုယ္ကိုစဲြခ်က္တင္ျခင္း မျပဳရန္ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ သတိေပးပယ္ခ်ရပါမည္။ ၄င္းမွ ေရွ႕ဆက္လာပါမွ ထုတ္ေဖာ္ဝန္ခံသည့္အတိုင္း ျပစ္ဒဏ္စီရင္ေပးရေပသည္။ ဤသည္၌ မိမိ၏ကာမေဖာက္ျပန္မႈကို မိမိကိုယ္တိုင္ထုတ္ေဖာ္ဝန္ခံျခင္းမွာ မိုက္မဲလွေလျခင္း ဟု ေတြးထင္မိၾကေပမည္။ အမွန္ကား သာသနာကိုအမွန္ကိုင္းရိႈင္းသည့္မုစ္လင္မ္တို႔သည္ ဤေလာကီတြင္ ျပစ္ဒဏ္ခံလိုက္ရျခင္းက ေနာင္တမလြန္ဝယ္ ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရေတာ့မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ယံုၾကည္ထား၍ျဖစ္၏။ ယွရီအဟ္က မ်ဳိးႏြယ္နွင့္မိသားစုအား ထိန္းသိမ္းတည္တံ့ေစသည္။ မိသားစုတစ္ခု၏ဓေလ့သည္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတစ္ရပ္လံုး၏ စာရိတၱ နွင့္ က်င့္ဝတ္ဆိုင္ရာ အုတ္ျမစ္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ထိမ္းျမားျခင္းဓေလ့ အေပၚ အနၲရာယ္ျဖစ္ေစျခင္း/ မေကာင္းက်ဳိးသက္ေရာက္လာေစျခင္းသည္ ျပစ္မႈႀကီးတစ္ရပ္ျဖစ္သျဖင့္ ယွရီအဟ္က အျမစ္လွန္ရပ္တန္႔ေစလိုျခင္းပင္။

တရားမဝင္ကာမမႈဆိုင္ရာ မုသားသက္ေသထြက္ဆိုျခင္း

၄င္းျပင္ အျပစ္ကင္းစင္ေသာ အမ်ဳိးသမီး (သို႔မဟုတ္ အမ်ဳိးသား)မ်ားအား (ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ကူ်းလြန္သည္ဟု) စြပ္စဲြျပီးေနာက္ သက္ေသေလးဦး မတင္ျပနိုင္သူတို႔အား ႀကိမ္ဒဏ္အခ်က္ေပါင္း ၈ဝ ရိုက္ၾကေလကုန္။ ၄င္းေနာက္ဝယ္ အသင္တို႔သည္ ၄င္းတို႔၏သက္ေသခံခ်က္မ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် လက္မခံၾကကုန္လင့္။ စင္စစ္ေသာ္ကား ထိုသူတို႔သာလွ်င္ က်င့္ဝတ္ေဖာက္ဖ်က္သူ လူယုတ္မာမ်ားတည္း။ ကုရ္အာန္ (၂၄ း ၄ )

ယွရီအဟ္၌ မုသားသက္ေသထြက္ဆိုျခင္းသည္ အႀကီးေလးဆံုးျပစ္မႈတစ္ရပ္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္။ အထက္ပါအာယသ္ေတာ္က - စြပ္စဲြျပီးေနာက္ သက္ေသေလးဦး မတင္ျပနိုင္ၾကသူမ်ား၊ အဆင့္ဆင့္စစ္ေဆးခ်က္မ်ားအရ လုပ္ႀကံသက္ေသထြက္ဆိုသူ နွင့္ စြပ္စဲြသူအျဖစ္ ေပၚလြင္လာသူမ်ားကို တိတိက်က်ရည္ညႊန္းေနပါသည္။