တမန္ေတာ္အာဒမ္ (အလိုင္ဟိစၥလာမ္)
ကမာၻပထမဦးဆုံးလူသား အာဒမ္(အ) အား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ (ဂၽြန္မာ) ေသာၾကာေန႔တြင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့သည္။ သို႔ရွိရာ အာဒမ္(အ)သည္ အဘြတ္လ္ဘရ္ွရ္ (ဝါ) လူသားမ်ား၏ ပထမဦးဆံုး ဖခင္ႀကီးျဖစ္ေတာ္မူသည္။ တမန္ေတာ္ အာဒမ္(အ) သည္ ေသာၾကာေန႔၌ပင္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုသို႔ ဝင္ေရာက္ စံျမန္းရေလသည္။ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က သစ္ပင္တစ္ပင္၏ အသီးကို မစားသံုးရန္ တမန္ေတာ္အာဒမ္(အ)အား အမိန္႔ထုတ္ထားေတာ္မူသည္။ ၄င္းအျပင္ ဖခင္ႀကီး အာဒမ္(အ)အတြက္ အေဖာ္အျဖစ္ မိခင္ဟဝါ(အ) သခင္မအား ဖန္ဆင္းေပးေတာ္မူခဲ့သည္။
ထိုသို႔ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုတြင္ ေနထိုင္စဥ္ အလႅာဟ္အရွင္တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားေသာ သစ္ပင္၏အသီးကို စားသံုးမိသျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ျပစ္ဒဏ္ခတ္သည့္ အေနျဖင့္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုမွ လူ႕ေလာကသို႔ ပို႔ခ်ပစ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လူေလာကသို႔ ေစလြတ္သည့္အခါ ဖခင္၊ မိခင္တို႔ကို တစ္ေနရာတည္းတြင္ မေစ့လႊတ္ဘဲ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ပို႔ခ်ေတာ္မူခဲ့ ေလသည္။
ဖခင္ႀကီးအာဒမ္(အ)ကို အိႏိၵယႏိုင္ငံေတာင္ပို္င္းရိွ “စန္ဟတ္လ္ဒီး”ကၽြန္းသို႔ ဆင္းသက္ေစခဲ့ၿပီး၊ မိခင္ႀကီးဟဝါ(အ)ကို လက္ရွိေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံ “ဂ်ဒၵါျမိဳ႕” သို႔ဆင္းသက္ေစခဲ့ေလသည္။
မိခင္၊ ဖခင္တို႔၏ ပူေဆြးမွဳ
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အႀကီးဆံုးေသာ “ေန႔အ္မတ္” (စည္းစိမ္) ဆုလာဘ္ျဖစ္သည့္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုမွ စြန္႔ခြာခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ဖခင္ႀကီးအာဒမ္(အ)ႏွင့္ မိခင္ႀကီးဟဝါ(အ) တို႔သည္ ႏွေျမာတသပူေဆြးမိၾကကာ ႏွစ္ေပါင္း(၂၀၀)တိတိ အလြမ္းမ်က္ရည္မ်ား က်ခဲ့ၾကေလသည္။ ထိုျပင္ လူေလာက၌ ရက္ေပါင္း (၄၀)တိုင္တိုင္ မစားမေသာက္ ဘဲ ေနေတာ္မူခဲ့ၾကေလသည္။
အာရ္ဖာသ္ကြင္းျပင္
လူသားမ်ား၏ ဖခင္ႀကီးအာဒမ္(အ) ႏွင့္ မိခင္ႀကီးဟဝါ(အ)တို႔သည္ လူေလာကတြင္ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ေနထိုင္ေတာ္မူခဲ့ၾကရာမွ ဇြလ္ဟာဂ်္လျမတ္ (၉)ရက္ “အာရ္ဖားသ္” ေန႕တြင္ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံ၊ မကၠာျမိဳ႕အနီးရိွ “အာရ္ဖားသ္ကြင္းျပင္ ႀကီး”တြင္ ဖခင္ ႏွင့္ မိခင္ႀကီးႏွစ္ပါးတို႔သည္ ျပန္လည္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကေလသည္။ တဦးႏွင့္တဦး လည္းမွတ္မိၾကေလသည္။ ထိုသို႕ေတြ႕ဆံုၿပီး တဦးႏွင့္တဦး မွတ္မိၾက ပံုကို အေၾကာင္းျပဳကာ ဌင္းကြင္းျပင္ႀကီးအား “အာရ္ဖားသ္ကြင္းျပင္ႀကီး”ဟု ယေန႔တိုင္ ေခၚေဝၚၾကေလသည္။
ဖခင္ႀကီး၏ အရွက္အေၾကာက္
ဖခင္ႀကီးအာဒမ္(အ)သည္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုအားစြန္ခြာၿပီး လူ႕ေလာကဘံုသို႔ဆင္းသက္ ခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား အလြန္ရွက္ေၾကာက္ေတာ္မူသျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း (၃၀၀)တိုင္တိုင္ ဦးေခါင္းေတာ္အား အာကာသထက္သို႔ မေဖာ္ခဲ့ပါ။ အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ “ေတာင္ဗာဟ္” အမွားဝန္ခံလွ်က္ရွိၿပီး၊ အရွက္မ်က္္ရည္မ်ား ငိုေၾကြးလွ်က္ပင္ ေနေတာ္မူခဲ့ေလသည္ဟု သမိုင္းပညာရွင္ “ရွယ္အစ္ဗႏုိေအာင္ ရွတ္ဗ္” သခင္က သမိုင္းက်မ္း၌ မိန္႔ၾကားထားေလသည္။
တမန္ေတာ္အာဒမ္(အ)၏ မ်က္ရည္
ကမာၻေပၚရွိ လူသားအေပါင္းတို႔၏ မ်က္ရည္မ်ားကို စုေပါင္းလိုက္လွ်င္ ဖခင္ႀကီး အာဒမ္(အ)က်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္မ်ားမွာ လူသားအေပါင္းတို႔၏ မ်က္ရည္ထက္ပင္ ပိုမိုမ်ားျပားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
“ဝဖားသ္” ကြယ္လြန္ျခင္း
ဖခင္ႀကီးတမန္ေတာ္အာဒမ္သည္ လူ႔ဘံုေလာကတြင္ ႏွစ္ေပါင္း(၁၀၀၀) သက္ေတာ္ ထင္ရွားေနထိုင္ေတာ္မူခဲ့ၿပီး “ဂၽြမၼာ” ေသာၾကာေန႔တြင္ပင္ ဝဖားသ္ျပဳ အရွင့္အမိန္႔ကို ခံယူခဲ့ေလသည္။
ကမာၻပထမဦးဆုံးလူသား အာဒမ္(အ) အား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ (ဂၽြန္မာ) ေသာၾကာေန႔တြင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူခဲ့သည္။ သို႔ရွိရာ အာဒမ္(အ)သည္ အဘြတ္လ္ဘရ္ွရ္ (ဝါ) လူသားမ်ား၏ ပထမဦးဆံုး ဖခင္ႀကီးျဖစ္ေတာ္မူသည္။ တမန္ေတာ္ အာဒမ္(အ) သည္ ေသာၾကာေန႔၌ပင္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုသို႔ ဝင္ေရာက္ စံျမန္းရေလသည္။ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုတြင္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က သစ္ပင္တစ္ပင္၏ အသီးကို မစားသံုးရန္ တမန္ေတာ္အာဒမ္(အ)အား အမိန္႔ထုတ္ထားေတာ္မူသည္။ ၄င္းအျပင္ ဖခင္ႀကီး အာဒမ္(အ)အတြက္ အေဖာ္အျဖစ္ မိခင္ဟဝါ(အ) သခင္မအား ဖန္ဆင္းေပးေတာ္မူခဲ့သည္။
ထိုသို႔ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုတြင္ ေနထိုင္စဥ္ အလႅာဟ္အရွင္တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားေသာ သစ္ပင္၏အသီးကို စားသံုးမိသျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ျပစ္ဒဏ္ခတ္သည့္ အေနျဖင့္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုမွ လူ႕ေလာကသို႔ ပို႔ခ်ပစ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က လူေလာကသို႔ ေစလြတ္သည့္အခါ ဖခင္၊ မိခင္တို႔ကို တစ္ေနရာတည္းတြင္ မေစ့လႊတ္ဘဲ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ပို႔ခ်ေတာ္မူခဲ့ ေလသည္။
ဖခင္ႀကီးအာဒမ္(အ)ကို အိႏိၵယႏိုင္ငံေတာင္ပို္င္းရိွ “စန္ဟတ္လ္ဒီး”ကၽြန္းသို႔ ဆင္းသက္ေစခဲ့ၿပီး၊ မိခင္ႀကီးဟဝါ(အ)ကို လက္ရွိေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံ “ဂ်ဒၵါျမိဳ႕” သို႔ဆင္းသက္ေစခဲ့ေလသည္။
မိခင္၊ ဖခင္တို႔၏ ပူေဆြးမွဳ
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အႀကီးဆံုးေသာ “ေန႔အ္မတ္” (စည္းစိမ္) ဆုလာဘ္ျဖစ္သည့္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုမွ စြန္႔ခြာခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ဖခင္ႀကီးအာဒမ္(အ)ႏွင့္ မိခင္ႀကီးဟဝါ(အ) တို႔သည္ ႏွေျမာတသပူေဆြးမိၾကကာ ႏွစ္ေပါင္း(၂၀၀)တိတိ အလြမ္းမ်က္ရည္မ်ား က်ခဲ့ၾကေလသည္။ ထိုျပင္ လူေလာက၌ ရက္ေပါင္း (၄၀)တိုင္တိုင္ မစားမေသာက္ ဘဲ ေနေတာ္မူခဲ့ၾကေလသည္။
အာရ္ဖာသ္ကြင္းျပင္
လူသားမ်ား၏ ဖခင္ႀကီးအာဒမ္(အ) ႏွင့္ မိခင္ႀကီးဟဝါ(အ)တို႔သည္ လူေလာကတြင္ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ေနထိုင္ေတာ္မူခဲ့ၾကရာမွ ဇြလ္ဟာဂ်္လျမတ္ (၉)ရက္ “အာရ္ဖားသ္” ေန႕တြင္ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံ၊ မကၠာျမိဳ႕အနီးရိွ “အာရ္ဖားသ္ကြင္းျပင္ ႀကီး”တြင္ ဖခင္ ႏွင့္ မိခင္ႀကီးႏွစ္ပါးတို႔သည္ ျပန္လည္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကေလသည္။ တဦးႏွင့္တဦး လည္းမွတ္မိၾကေလသည္။ ထိုသို႕ေတြ႕ဆံုၿပီး တဦးႏွင့္တဦး မွတ္မိၾက ပံုကို အေၾကာင္းျပဳကာ ဌင္းကြင္းျပင္ႀကီးအား “အာရ္ဖားသ္ကြင္းျပင္ႀကီး”ဟု ယေန႔တိုင္ ေခၚေဝၚၾကေလသည္။
ဖခင္ႀကီး၏ အရွက္အေၾကာက္
ဖခင္ႀကီးအာဒမ္(အ)သည္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုအားစြန္ခြာၿပီး လူ႕ေလာကဘံုသို႔ဆင္းသက္ ခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အား အလြန္ရွက္ေၾကာက္ေတာ္မူသျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း (၃၀၀)တိုင္တိုင္ ဦးေခါင္းေတာ္အား အာကာသထက္သို႔ မေဖာ္ခဲ့ပါ။ အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ “ေတာင္ဗာဟ္” အမွားဝန္ခံလွ်က္ရွိၿပီး၊ အရွက္မ်က္္ရည္မ်ား ငိုေၾကြးလွ်က္ပင္ ေနေတာ္မူခဲ့ေလသည္ဟု သမိုင္းပညာရွင္ “ရွယ္အစ္ဗႏုိေအာင္ ရွတ္ဗ္” သခင္က သမိုင္းက်မ္း၌ မိန္႔ၾကားထားေလသည္။
တမန္ေတာ္အာဒမ္(အ)၏ မ်က္ရည္
ကမာၻေပၚရွိ လူသားအေပါင္းတို႔၏ မ်က္ရည္မ်ားကို စုေပါင္းလိုက္လွ်င္ ဖခင္ႀကီး အာဒမ္(အ)က်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္မ်ားမွာ လူသားအေပါင္းတို႔၏ မ်က္ရည္ထက္ပင္ ပိုမိုမ်ားျပားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
“ဝဖားသ္” ကြယ္လြန္ျခင္း
ဖခင္ႀကီးတမန္ေတာ္အာဒမ္သည္ လူ႔ဘံုေလာကတြင္ ႏွစ္ေပါင္း(၁၀၀၀) သက္ေတာ္ ထင္ရွားေနထိုင္ေတာ္မူခဲ့ၿပီး “ဂၽြမၼာ” ေသာၾကာေန႔တြင္ပင္ ဝဖားသ္ျပဳ အရွင့္အမိန္႔ကို ခံယူခဲ့ေလသည္။
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.