အစၥလာမ္ ႏွင့္ ကုရ္အာန္သည္ ေခတ္စံနစ္၏ေနာက္တြင္ က်န္ရစ္ေနခဲ့ပါသေလာ ? ( ၂ )

အစၥလာမ္ ႏွင့္ ကုရ္အာန္သည္ ေခတ္စံနစ္၏ေနာက္တြင္
က်န္ရစ္ေနခဲ့ပါသေလာ ? ( ၂ )
*************************************
စီးပြားေရးရာ နွင့္ လြတ္လပ္စြာကုန္သြယ္ကူးသန္းမႈ
-------------------------------------------------------
အေပးအယူမွ်တမွန္ကန္သည့္ ေရာင္းဝယ္ေရးျဖစ္ေနသေရြ႕ လြတ္လပ္စြာကူးသန္းေရာင္းဝယ္မႈကို ကုရ္အာန္က တိုက္တြန္းထားသည္။

အို - သက္ဝင္ယံုၾကည္သူအေပါင္းတို႔။ အသင္တို႔သည္ မိမိတို႔အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ သေဘာတူ ေက်နပ္မႈျဖင့္ တစ္စံုတစ္ရာ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားၾကသည္မွတစ္ပါး အခ်င္းခ်င္း မတရားေသာနည္းျဖင့္ (ရလာေသာ) မိမိဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို စားသံုးျခင္း မျပဳၾကကုန္လင့္။ ကုရ္အာန္ ( ၄ း ၂၉ )

သို႔ျဖစ္ရာ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြင္း မျငိမ္သက္မႈကိုျဖစ္ေပၚေစျပီး စီးပြားကူးသန္းမႈအား ခက္ခဲၾကပ္တည္းသြားေစသည့္ ဒုစရို
က္သားမ်ားကို အစၥလာမ့္ဥပေဒက ႀကီးေလးေသာျပစ္ဒဏ္ကို ေပးေစသည္။
ပိုင္ဆိုင္မႈအား တန္ဖိုးထားေစသည့္ ကုရ္အာန္႔ဥပေဒတစ္ရပ္ကို ဤသို႔ေတြ႕နိုင္သည္။

အသင္တို႔သည္ မိမိတို႔အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦး၏ပစၥည္းကိုတစ္ဦးက မတရားေသာနည္းျဖင့္ မစားသံုးၾကကုန္လင့္။ ကုရ္အာန္ ( ၂ း ၁၈၈ )

လူတို႔၏ပိုင္ဆိုင္မႈအား ထိန္းသိမ္းေပးရန္အလို႔ငွါ ခိုးဝွက္ျခင္းအေပၚ ႀကီးမားျပင္းထန္သည့္ျပစ္ဒဏ္ကိုလည္း ေပးေစေၾကာင္း ျမင္ရေပလိမ့္မည္ (၅း၃၈)။
အစၥလာမ့္စီးပြားေရးပံုစံသည္ ဆိုရွယ္လစ္ သို႔မဟုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒနွင့္ ကိုက္ညီျခင္း မရိွေခ်။ ယင္းသို႔ေသာအာဏာရွင္အစိုးရသည္ မည္သည့္နိုင္ငံသား၏ဘ႑ာေရးကိုမွ် ထိန္းညိွကိုင္တြယ္ေပးနိုင္စြမ္းမရိွ၊ ဇကာ့သ္ဒါနကိစၥ၌ သာ၍ပင္ပိုဆိုးေပမည္။ ဇကာ့သ္သည္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းရိွ သူဆင္းရဲနွင့္ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားအား ကူညီရန္ သို႔မဟုတ္ လူထုေကာင္းစားေရးစီမံခ်က္မ်ား (ဥပမာ - ပညာေရးလုပ္ငန္း၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား)၌ ျဖန္႔ေဝသံုးစဲြရန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
ကုရ္အာန္က ပုဂၢလပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကို အသိအမွတ္ျပဳထားသည္။ အမ်ဳိးသားျဖစ္ေစ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ေစ တူညီေသာလုပ္အားအတြက္ တူညီေသာလုပ္ခကိုေပးရန္ ဆိုထားသည္ (၄း၃၂)။ လြတ္လပ္စြာကုန္သြယ္ကူးသန္းမႈ နွင့္ စီမံေဆာင္ရြက္မႈကို ကုရ္အာန္က အားေပးထား၏။

ထို႔ေနာက္ ဆြလာသ္ဝတ္ျပဳမႈၿပီးဆံုးေသာအခါ အသင္တို႔သည္ ပထဝီေျမဝယ္ အနံွ႔အျပားသြားလာၾကလ်က္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ေက်းဇူးေတာ္တည္းဟူေသာ ရိကၡာကို ရွာေဖြရယူၾကေလကုန္။ ကုရ္အာန္ ( ၆၂ း ၁ဝ )

ကုရ္အာန္၌ေတြ႕ရေသာ စီးပြားေရးပံုဟန္သည္ သမမွ်တၿပီး ဘက္ညီမႈရိွသည့္ စည္းမ်ဥ္းအေပၚ တည္ရိွေနသည္ (၁၇း၂၉ ၊ ၁၈း၄၆)။ စားေသာက္သံုးစဲြျခင္းကို ခြင့္ျပဳ၏၊ ရက္ရက္ေရာေရာေပးကမ္းျခင္းကိုလည္း တိုက္တြန္း၏၊ သို႔ေသာ္ ေစးနည္းတြန္႔တိုျခင္း နွင့္ (အတိုင္းထက္အလြန္သံုးျခင္း) ျဖဳန္းတီးျခင္းကိုမူ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရႈတ္ခ်ျပစ္တင္ထားပါသည္ (၂း၁၆၈ ၊ ၆း၁၄၁ ၊ ၁၇း၂၇ ၊ ၃၅း၂၉)။ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္းမ်ား၊ ဝါသနာအလုပ္၊ တင့္တယ္ေသာဝတ္စားတန္ဆာဆင္ယင္မႈတို႔ကိုလည္း က်င့္ဝတ္အားေက်ာ္လြန္ၿပီး ဥစၥာဓန၏ေက်းကြ်န္ဘဝသို႔ မေရာက္သြားလွ်င္ - အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ရိကၡာကိုအေကာင္းဆံုးခ်ီးျမွင့္နိုင္ေတာ္မူေသာအရွင္သခင္ဟူသည့္ အသိ မေပ်ာက္ပ်က္လွ်င္ ကုရ္အာန္က အားေပးထား၏ (၇း၃၁ ၊ ၄၂း၃၆ ၊ ၆၂း၁၁ ၊ က႑ ၁ဝ၂ ၊ က႑ ၁ဝ၆ )။ အခ်ဳိ႕မွာ အခ်ဳိ႕ထက္ ပိုမိုခ်မ္းသာၾကြယ္ဝၾက၏။ ေငြေၾကးဆိုင္ရာအဆင့္တစ္ခုခ်င္းစီ၌ ဖန္ဆင္းရွင္၏စမ္းသပ္မႈတစ္ခုစီ ရိွေန ၾက၏။ ၾကြယ္ဝသူမ်ားမွာ အလွဴဒါန နွင့္ သက္ညွာေထာက္ထားျခင္း ဟူေသာ စမ္းသပ္မႈကို ရင္ဆိုင္ရသည္ (၂း၂၇ဝ -၂၇၁)။ သူဆင္းရဲမ်ားမွာ စိတ္ရွည္ႀကံ႕ခိုင္ျခင္းဟူသည့္ စမ္းသပ္ျခင္းကို ခံၾကရကုန္၏ (၂း၁၅၃-၁၅၇)။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ အစၥလာမ့္လူ႔အဖဲြ့အစည္းတစ္ရပ္သည္ မိမိတို႔ထက္နိမ့္က်ေသာညီေနာင္ေမာင္နွမတို႔အေပၚ ခဲြျခား နိွမ့္ခ်ဆက္ဆံျခင္း အလ်ဥ္းမျပဳရေခ်။ လူတိုင္းအား စြမ္းရည္ရိွသည့္အေလ်ာက္ လုပ္ငန္းနွင့္ကုန္သြယ္မႈကို လြတ္လပ္စြာ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္နိုင္ခြင့္ေပးထားျပီးျဖစ္သျဖင့္ နိမ့္က်သူမ်ားအေပၚ တားျမစ္ေနွာင့္ယွက္ျခင္း လံုးဝျပဳခြင့္မရိွေခ် (၄င္းသည္ ခဲြျခားနိွမ့္ခ်ဆက္ဆံျခင္းပင္ျဖစ္သည္)။ ဘက္ညီမွ်တသည့္ ကုန္သြယ္ေဖာက္ကားမႈအလို႔ငွါ ကုရ္အာန္က စီးပြားေရးဆိုင္ရာက်င့္ဝတ္မ်ားကို ဥပေဒအျဖစ္ ခ်မွတ္ထားပါသည္။ ဥပမာ မည္သည့္ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားမႈပင္ ျဖစ္ေစ (အေျခအေနေပးလွ်င္) လူသက္ေသနွစ္ဦး သို႔မဟုတ္ သံုးဦး၏ေရွ႕ေမွာက္၌ ျပဳလုပ္ေစသည္။ ၄င္းျပင္ ျဖစ္လာနိုင္ေခ်ရိွေသာ ပဋိပကၡမ်ားမွေရွာင္လဲြနိုင္ရန္အတြက္ (စာခ်ဳပ္စာတမ္းကဲ့သို႔) ေရးသားမွတ္သားမႈ ျပဳၾကရမည္ဟု ဆိုထား၏ (၂း၂၈၂-၂၈၃)။ ထို႔အတူ ေျပာသည့္စကား ေပးသည့္ကတိ တည္ၾကည္ရပါမည္ (၂း၁၇၇ ၊ ၅း၁)။ သို႔သာမက ကလိမ္က်ျခင္းကိုလည္း ျပင္းထန္စြာတားျမစ္ထားသည့္အျပင္ ၊ ကုရ္အာန္က ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားရာ၌ ျပတ္သားရွင္းလင္းမႈ နွင့္ တည္ၾကည္မႈဟူေသာ သမာဓိအဆင့္ရိွေစရန္ တိုက္တြန္းမပ်က္ေဖာ္ျပေနပါသည္ (၂း၂၆၇ ၊ ၂၆း ၁၈၁ ၊ ၅၅း၉)။
စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အစၥလာမ့္သြန္သင္မႈ နွင့္ ေခတ္သစ္ေဘာဂေဗဒအၾကား အတိုးကိစၥရပ္၌ ကြာဟခ်က္ အလြန္ပင္ႀကီးမားပါသည္။ ကုရ္အာန္က အတိုးကို အျပင္းထန္ဆံုး နွင့္ အတင္းၾကပ္ဆံုး တားျမစ္ပိတ္ပင္ထား၏ (၂း၂၇၅)။ ဤသို႔လည္း ဆိုထားေသး၏။

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အတိုးအညႊန္႔၌ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးေစေတာ္မူ၍ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းမႈ၌ တိုးတက္မႈ ရိွေစေတာ္မူ၏။ ကုရ္အာန္ ( ၂ း ၁၇၆ )
** ယေန႔လက္ရိွဆယ္စုနွစ္မ်ားအတြင္း အတိုးအညြန္႔ေပၚအေျချပဳသည့္ ကမာၻ႕စီးပြားေရးက႑မ်ဳိးစံုတြင္ ဖရိုဖရဲ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနၾကသည္မွာ လက္ေတြ႕ပင္ ျဖစ္သည္ **
အတိုးအညြန္႔သည္ ဆင္းရဲသူမ်ား နွင့္ ေၾကြးနစ္ေနသူမ်ားအေပၚ ဒုကၡဝန္ထုပ္မ်ားကို တစ္ပူေပၚႏွစ္ပူဆင့္ သြန္းေလာင္းသည့္ကိစၥျဖစ္သည္ဟု ကုရ္အာန္႔ရႈေထာင့္က ေဖာ္ျပသည္။ ကုရ္အာန္၏အတိုးတားျမစ္ခ်က္သည္ ေငြေၾကး /စီးပြားေရး၌ တရားမွ်တမႈရိွေစလိုသည့္ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။
ဤတားျမစ္ခ်က္က အတိုးအေျချပဳဘဏ္စံနစ္ ႀကီးထြားလြႊမ္းမိုးေနေသာ ကမာၻ႕ေဒသမ်ားရိွ ေခတ္သစ္ မုစ္လင္မ္တို႔အတြက္ တကယ့္မဟာျပႆနာ အသြင္ေဆာင္ေနပါသည္။ ဥပမာ - အိမ္ေျမဝယ္ယူလိုသည့္မုစ္လင္မ္မ်ားမွာ ဤစည္းမ်ဥ္းေၾကာင့္ မည္သို႔ေရွ႕ဆက္ရမည္ကိုမသိ ျဖစ္ကုန္၏။ အတိုးကိစၥအား (မိမိဆႏၵမပါဝင္ဘဲ) မည္သို႔မွ် ေရွာင္မလြတ္ေတာ့လွ်င္ အေရးေပၚနွင့္အၾကပ္အတည္းဆိုင္ရာဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရ မုစ္လင္မ္မ်ားအဖို႔ အတိုးနွင့္ ပတ္သက္ခြင့္ျဖစ္လာရေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားစြာက ဆိုၾကကုန္၏။ အေၾကာင္းမွာ အစၥလာမ့္ဥပေဒပညာရွင္မ်ားက စား၊ ဝတ္၊ ေနေရးကို ပင္မ လူ႔လိုအပ္ခ်က္အျဖစ္ သတ္မွတ္၍ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ အတိုးကိုေရွာင္ဖယ္ရန္ အျခား နည္းလမ္းမရိွေတာ့သည့္အခါမွသာ ျပဳခြင့္ရိွေၾကာင္း သိမွတ္ရန္အေရးႀကီးလွပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မိမိဥစၥာဓန တိုးပြားေရးအတြက္ အတိုးကိစၥ၌ ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္းကိုမူ ပညာရွင္အမ်ားစုမွ တင္းၾကပ္စြာ တားျမစ္ေလ့ရိွပါသည္။

ေလာကီဝါဒ နွင့္ စာရိတၱ
------------------------
စာရိတၱထက္ လူမႈေရးကိုသာ ဦးစားေပးေသာ ေလာကီဝါဒယဥ္ေက်းမႈအား ကုရ္အာန္က ပယ္ခ်ထား၏။ ကုရ္အာန္ကေဖာ္ျပထားေသာ ကိုယ္က်င့္တရား (စာရိတၱ)သည္ ၿပီးျပည့္စံု၏၊ အဆံုးမဲ့ျဖစ္၏။ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ စာရိတၱတရားကို ယေန႔တစ္မ်ဳိး ေနာက္ေန႔တစ္ဖံု ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေတာ္မူျခင္း မရိွ။ အေကာင္းနွင့္အဆိုး၊ အမွားနွင့္အမွန္၊ တရားမွ်တမႈနွင့္မတရားမႈတို႔အၾကား ဆံုးျဖတ္ခဲြျခားနိုင္ရန္အတြက္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို ထာဝရမွတ္ေက်ာက္အျဖစ္ ခ်မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့သည္ (၂၅း၁)။
ေလာကီေကာင္းစားေရးဝါဒ၌ အဓိပၸာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိး နွင့္ ဖြင့္ဆိုခ်က္အသီးသီးရိွေနၾက၏။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၌ ဝတ္ျပဳေက်ာင္း/ေက်ာင္းေတာ္၀ါဒ နွင့္ နိုင္ငံကို သီးျခားစီခဲြထုတ္လိုက္ျခင္း ဟု ေလာကီဝါဒအေပၚသတ္မွတ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဝတ္ျပဳေက်ာင္း (ဘာသာေရး)သည္ လူထုေရးရာ (ေလာကီေရး)မွ ကင္းေအာင္ေနျပီး၊ နိုင္ငံသည္ သာသနာ၏အေရးအရာမွ ကင္းစြာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေလာကီဝါဒပံုစံက နိုင္ငံေရးေၾကာင့္ သာသနာပ်က္စီးျခင္းမွလည္းေကာင္း၊ သာသနာေၾကာင့္ နိုင္ငံေရးမူဝါဒပ်က္စီးျခင္းမွလည္းေကာင္း အကာအကြယ္ေပးလ်က္ရိွသည္ဟု ယင္းဝါဒကိုေထာက္ခံသူမ်ားမွ ဆိုၾက၏။ နိုင္ငံေရးအယူအဆဆိုင္ရာ အစၥလာမ့္ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က ဤပံုဟန္ကို နွစ္သက္လိုလားၾက၏။ အေၾကာင္းမွာ အာဏာပိုင္တို႔မွ သာသနာေရးအေပၚ ဖိအားေပးစြက္ဖက္ျခင္းကိစၥမ်ားကို ၄င္းတို႔အေနႏွင့္ စိတ္ပ်က္ေနၾက၍ျဖစ္သည္။
ဥေရာပတစ္ခြင္၌မင္းမူေနေသာ ေလာကီဝါဒ၏ အျခားပံုဟန္တစ္ခုမွာကား လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္ကို အျပင္းထန္ဆံုးကန္႔သတ္တားျမစ္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဤဝါဒပံုစံသည္ နိုင္ငံနွင့္ဘာသာေရးကို ပိုင္းျခားကန္႔သတ္ပစ္လိုက္သည္သာမက - လူထုအၾကား ဘာသာေရးအဆံုးအမ နွင့္ လုပ္ရပ္မ်ား ဆိတ္သုဥ္းသြားေစသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္အား ေဖာ္ေဆာင္ရန္ ခက္ခဲလွေပသည္။ ဤစံနစ္ကိုေထာက္ခံၾကသူတို႔က - သာသနာေရးကိစၥမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာအသိုင္းအဝန္းအတြင္း၌ က်င့္သံုးေဖာ္ေဆာင္ျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္၊ လူထုရပ္ဝန္း၌ မည္သူတစ္ဦးမွ် အျခားသူတစ္ဦး၏ယံုၾကည္ခ်က္ လႊမ္းမိုးမႈ မခံေစရဟု ဆိုၾကကုန္၏။ ယင္းအယူအဆမွာ မုစ္လင္မ္တို႔နွင့္ မည္သို႔မွ် သဟဇာတ မျဖစ္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ 'အိဗာဒဟ္' မည္ေသာ အစၥလာမ္သာသနာ၏ ခဝပ္ျခင္းအေရးအရာမ်ားသည္ ေနအိမ္ နွင့္ ဗလီဝတ္ေက်ာင္းေတာ္၏ေဘာင္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးအတြင္း၌သာ ရိွမေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ (၂း၁၇၇)။ အစၥလာမ္သည္ လိုလွ်င္ယူငင္အသံုးျပဳၿပီး မလိုလွ်င္ ေဘးဖယ္စြန္႔ပစ္နိုင္သည့္အရာမဟုတ္ေၾကာင္း၊ တစ္သမတ္တည္းေသာ ဘဝလမ္းစဥ္သာျဖစ္ေၾကာင္း ကုရ္အာန္က သင္ျပထားပါသည္ (၂း၂ဝ၈)။
အထက္ပါ ေလာကီဝါဒနွစ္မ်ဳိးလံုး (အထူးသျဖင့္ ဒုတိယအမ်ဳိးအစား)က ဖန္ဆင္းရွင္၏အာဏာစက္ကို ထိပါးေစာ္ကားရာေရာက္ေနပါသည္။ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ ဥပေဒနွင့္မူဝါဒမ်ား၌ အစၥလာမ့္ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို အလ်ဥ္းသင့္သည့္က႑မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းစီရင္အပ္ေပသည္။ ဗ်ာဒိတ္ဥပေဒနွင့္ ေျပာင္ေျပာင္ႀကီးထိပ္တိုက္ဆန္႔က်င္သည့္ လူလုပ္ဥပေဒကို ျပဌာန္းအတည္ျပဳျခင္းမွာ အစၥလာမ့္ထံုးဓေလ့၌ ျပစ္မႈႀကီးတစ္ရပ္ဟု သတ္မွတ္ထားပါသည္ (၃း၁၈၅)။ ဤအခ်က္က ကုရ္အာန္၏အနွစ္သာရမ်ားသည္ ေလာကီဝါဒနွင့္တစ္ထပ္တည္းက်ရန္ မျဖစ္နိုင္ျခင္း၏ သာဓကပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
July Yeyint